ముంబై హీరోయిన్సే ఎందుకు?

కాజల్ అగర్వాల్, అనుష్క శెట్టి, నిత్య మీనన్, పూజ హెగ్డే, కీర్తి సురేష్, అనుపమ పరమేశ్వరన్, తమన్నా, రాశి ఖన్నా, రకుల్ ప్రీత్ సింగ్... ఒక ఉదాహరణగా నేను చెప్తున్న వీళ్ళంతా తెలుగు హీరోయిన్స్ కారు.

ముంబై నుంచి, ఇతర రాష్ట్రాల నుంచి వచ్చినవాళ్ళు. 

కాని, ప్రొఫెషనల్‌గా సినిమా మీద వీళ్ళకి ఎంత అభిమానం అంటే, సినిమా షూటింగ్ ప్రారంభం కావడానికి ముందే తెలుగు ట్యూటర్స్‌ను పెట్టుకొని తెలుగు నేర్చుకున్నారు. తెలుగు బాగా మాట్లాడుతారు. 

ఎవరు ఒప్పుకున్నా ఒప్పుకోకపోయినా, హీరోయిన్స్‌కు శరీర సౌష్టవం ప్రధానం. తర్వాతే టాలెంట్ ఎట్సెట్రా. జిమ్ కోసం, గ్రూమింగ్ కోసం, లుక్ కోసం వీళ్ళు లక్షల్లో ఖర్చుపెడతారు. మొత్తం ఫోకస్ వాళ్ళ పనిమీదే ఉంటుంది. పనే దైవం వాళ్లకి. వ్యక్తిగత జీవితం కూడా చక్కగా బ్యాలెన్స్ చేసుకుంటారు. 

ఫిలిం ఇండస్ట్రీలో అవసరమైన ఒక రకమైన etiquette వీళ్లకు ప్రత్యేకంగా చెపాల్సిన అవసరం ఉండదు. అది వారి జీవనశైలో భాగం.        

అందుకే వీళ్ళంతా ఒక స్థాయికి ఎదిగారు. బాగా పేరు తెచ్చుకొన్నారు. అవార్డులు, రివార్డులు పొందారు.  

ఫిలిమ్మేకర్స్‌కు కావల్సింది ఇదే కాబట్టి... ఎక్కువగా మన ఫిలిం డైరెక్టర్స్ ముంబై హీరోయిన్స్, ఇతర రాష్ట్రాల హీరోయిన్స్ వైపే మొగ్గుతారు. 

In cinema, a heroine is not just the face of beauty — she’s the pulse that gives rhythm to the story and fire to the screen.

- మనోహర్ చిమ్మని 

Do What You Love — Life’s Too Short to Hate What You Do All Day

Most people don’t hate life — they just hate their daily routine.

The alarm clock, the traffic, the meetings… it’s not life that feels heavy — it’s the way they’re living it.

Doing what you love isn’t a luxury anymore; it’s survival for the soul. Because when you love what you do, work stops being a burden and becomes your playground.

The truth?
You’ll spend most of your waking hours working.

So why not build something that makes you feel alive instead of drained?

Find that one thing that lights your eyes up. Then double down. Obsess over it. Live it.

The world doesn’t need more tired professionals — it needs more people on fire.

Do what you love. Because life’s too short to hate what you do all day.

- Manohar Chimmani 

What is Blogging for a Creative?

For a creative, blogging isn’t just about posting content — it’s about building a voice.

It’s where thoughts turn into clarity, where scattered ideas find structure.

Blogging gives you a stage — not for applause, but for expression. It’s a space to test your thinking, sharpen your perspective, and tell the world what moves you.

Unlike social media, blogging isn’t about trends or algorithms. It’s about depth. It’s slow, reflective, and personal — just like any real creative process.

For filmmakers, writers, designers, musicians — a blog becomes a living portfolio of your evolution. Each post marks a phase of your journey — the experiments, the breakthroughs, the scars, and the magic.

When you blog, you’re not just sharing — you’re documenting your creative becoming.

That’s what blogging is for a creative.

Your own voice. Your own lab. Your own personal space. Your own legacy.

And if you’re someone with an appetite for finding faults — this isn’t the place for you.

- Manohar Chimmani 

జూబ్లీహిల్స్ బీఆర్‌యస్‌దే !!

ఫస్ట్రేషన్లో అరిచే అరుపులకు, తిట్టే తిట్లకు ప్రజలు ప్రభావితం కారు. ఓట్లు పడవు. 

ఇది డిజిటల్ యుగం. 

ఎవరైనా పొరపాటు ఒక్కసారే చేస్తారు. పొరపాటు జరిగింది అని తెలిశాక, దాన్ని సరిదిద్దుకొనే అవకాశం కోసం చూస్తారు. ఇప్పుడు నాలుగు కోట్ల తెలంగాణ ప్రజలకు అలాంటి అవకాశం వచ్చింది. జూబ్లీహిల్స్ నియోజకవర్గంలోని నాలుగు లక్షల వోటర్లు ఈ అవకాశాన్ని ఈరోజు ఆయుధంగా వాడుకోబోతున్నారు.  

నవంబర్ 14 నాడు ప్రపంచానికి ఒక నిజాన్ని చాలా స్పష్టంగా తెలియజేయబోతున్నారు... 

అజ్ఞానం, అసమర్థతలతో నిండిన రాజకీయం వేరు, రాష్ట్రాభివృద్ధి కోసం అహరహం శ్రమించే సంకల్పం ఉన్న రాజకీయం వేరు అని.

  

తెలంగాణ ప్రజలకు ఇప్పుడు రాష్ట్రాభివృద్ధి కావాలి. ప్రస్తుత ప్రభుత్వం రాకముందు గత పదేళ్లలో అభివృద్ధి అంటే ఎలా ఉంటుందో కళ్ళారా చూశారు తెలంగాణ ప్రజలు. అంతకు ముందు అరవయ్యేళ్లపాటు ఉమ్మడి రాష్ట్రం నేపథ్యంగా, తెలంగాణ ప్రాంతంలో జరిగిన విధ్వంసం చూశారు. అసలు ఈ ప్రాంత అభివృద్ధినే ఎగతాళి చేసిన అహంకారాన్ని చూశారు. 

ఇప్పుడు తెలంగాణ ప్రజలకు ఎవరు ఏంటి అన్నది వివరించి చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు.   

తెలంగాణ సాధకుడు, తెలంగాణ రాష్ట్ర తొలి ముఖ్యమంత్రి కేసీఆర్ ఒక ఉద్యమశక్తిగా ఏం సాధించగలడో చూశాం. ఒక కొత్త రాష్ట్ర సారథిగా రాష్ట్రాన్ని అనేక రంగాల్లో దేశంలోనే నెంబర్ వన్ రాష్ట్రంగా ఎలా తీర్చిదిద్దగలిగాడో చూశాం. అంతా బాగుంది అనుకుంటున్న సమయంలో, పదేళ్ళ తర్వాత మళ్ళీ శత్రుగణం అంతా అంతర్గతంగా ఒక్కటయి, "మార్పు" అనే మాయతో, వందల అబద్ధాలతో తెలంగాణ ప్రజలను మభ్యపెట్టి రాష్ట్రంలో ప్రభుత్వాన్ని మార్చగలిగారు.  

రాజకీయాల్లో మార్పు సహజం. కాని, ఆ మార్పు మంచి కోసం జరగాలి. ఇచ్చిన హామీలను నెరవేర్చాలి. కాని, గత రెండేళ్ళలో అలా జరగలేదు. మిగిలిన మూడేళ్లలో కూడా ఏదో జరుగుతుందన్న 'గ్యారంటీ' లేదు. జరిగేది ఒక్కటే - ఎప్పటికప్పుడుప్రజల్ని పక్కదారి పట్టించేలా - తెల్లారిలేస్తే కేసీఆర్‌ను, కేటీఆర్‌ను, బీఆర్‌యస్‌ను ఆడిపోసుకోవడం, జుగుప్సాకరమైన భాషలో తిట్టడం. 

కాని, ఈ జూబ్లీహిల్స్ అసెంబ్లీ బై-ఎలక్షన్ ఫలితాలు దీనికి ఫుల్‌స్టాప్ పెట్టబోతున్నాయి. ఇంకో మూడేళ్ళ తర్వాతయినా తెలంగాణ రాష్ట్ర ప్రజల సంక్షేమం కోసం, రాష్ట్ర అభివృద్ధి తిరిగి పట్టాలెక్కడం కోసం, ఈ ఫలితాలు బీఆర్‌యస్‌కు అనుకూలంగా రావడం అత్యవసరం.            

కట్ చేస్తే - 

రాజకీయాలు రాజకీయాలే. తెలిసో తెలియకో అంతకుముందు జరిగిన చిన్న చిన్న పొరపాట్లను ఒక్కొక్కటిగా సరిదిద్దుకొంటూ, పక్కా స్ట్రాటెజిక్ ప్రణాళికతో, కేసీఆర్ మార్గదర్శకత్వంలో బీఆర్‌యస్ పార్టీ వర్కింగ్ ప్రసిడెంట్ కేటీఆర్ చేస్తున్న నిర్విరామ కృషి కళ్ళముందు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది. 

ఈ జూబ్లీహిల్స్ ఉప ఎన్నిక నేపథ్యంలో కేటీఆర్ పరిచయం చేసిన ఆధునిక ఆడియో-విజువల్ ఎన్నికల ప్రచార సరళి నిజంగా రాష్ట్రంలోనే కాదు, దేశంలోనే ఒక గొప్ప ప్రారంభానికి సూచన.  

తెలగాణ రాష్ట్రం కోసం, ప్రజల కోసం ఎవరు ఏం చేశారు అన్నది అంకెల్లో, గ్రాఫిక్స్ రూపంలో ఖచ్చితమైన ఆధారాలు, రిపోర్టులతో చూపించడం ద్వారా ప్రజలే అన్నీ తెలుసుకుంటారు. పచ్చి అబద్ధాలతో, వినడానికే సిగ్గనిపించే అపభ్రంశ భాషతో ఎవరు ఎంత ఊదరగొట్టినా, ఎంత గోబెల్స్ ప్రచారం చేసినా గుడ్డిగా నమ్మి మోసపోవటం అనేది ఇకమీదట జరగదు. 

ఈ విషయంలో ఎన్నికల్లో డిజిటల్ ప్రచారానికి తెరలేపిన కేటీఆర్‌ను అభినందించాల్సిందే. 

ఈ నేపథ్యంలో - తెలంగాణ రాష్ట్రాన్ని చాలా విషయాల్లో ఒక అగ్రశ్రేణి రాష్ట్రంగా అభివృద్ధిపథంలో నడిపిన కేసీఆర్ సారథ్యంలోని బీఆర్‌యస్ ఒక వైపు కాగా, అరవై ఏళ్ళపాటు తెలంగాణను ఒక వెనుకబడిన ప్రాంతంగానే నిలిపి, ఈ ప్రాంతానికి ఏమీ చేయకపోగా, మళ్ళీ గత రెండేళ్ళుగా అదే అసమర్థతను కొనసాగిస్తున్న కాంగ్రెస్ ఇంకోవైపు.  

జూబ్లీహిల్స్ లోని వోటర్లకు రావల్సినంత స్పష్టత వచ్చేసింది. రాజకీయంగా, సంక్షేమం పరంగా, అభివృద్ధిపరంగా బీఆర్‌యస్ ఏం చేయగలదు, కాంగ్రెస్ ఏం చేయగలదు అన్నది కూడా వారికి తెలుసు. 

గత ఎన్నికల్లో లాగా ఈసారి ఎలాంటి పొరపాటు జరగదు. 

జూబ్లీహిల్స్ ఇంతకుముందు కూడా బీఆర్‌యస్‌దే, ఇప్పుడు కూడా బీఆర్‌యస్‌దే అని జూబ్లీహిల్స్ వోటర్లు ఇప్పుడు తీర్పుచెప్పబోతున్నారు. 

- మనోహర్ చిమ్మని  

(ఈరోజు "నమస్తే తెలంగాణ" దినపత్రికలో వచ్చిన నా వ్యాసం.) 

ఫిలిం కోచింగ్ అనేది ఇప్పుడు అవుట్‌డేటెడ్!

ఫిలిం కోచింగ్ అనేది ఇప్పుడు నిజంగా అవుట్‌డేటెడ్.

క్లాస్‌రూముల్లో కూర్చుని నేర్చుకునే రోజులు కావివి. మీరు అలా నేర్చుకున్నది, అర్థం చేసుకొని, ఆచరణలో పెట్టే లోగా, మినిమమ్ ఇంకో డజన్ కొత్త ఆవిష్కరణలు ఫిలిమ్మేకింగ్‌లో వస్తున్నాయి.

మీరు డైరెక్టర్ కావాలనుకొన్నా,
ప్రొడ్యూసర్ కావాలనుకొన్నా,
హీరో కావాలనుకొన్నా,
ఆర్టిస్టు-టెక్నీషియన్...
రైటర్, లిరిక్-రైటర్, డాన్స్ మాస్టర్, 

మ్యూజిక్ కంపోజర్, స్టయిలిస్ట్...

ఇలా ఏది కావాలనుకున్నా - మీరు తెలుసుకోవాలనుకునేది, నేర్చుకోవాలనుకునేది అంతా ఆన్‌లైన్లో ఉంది. 

ఎప్పటికప్పుడు మిమ్మల్ని మీరు అప్‌డేట్ చేసుకోవచ్చు. 

ఇంత మాత్రానికి - 10 లక్షలు, 30 లక్షలు ఫీజులు కట్టి ఫిలిం కోచింగ్స్ అవసరమా? ముంబైలో అయితే కోటి, రెండు కోట్ల ఫీజుతో కూడా ఫిలిం కోచింగ్ స్కూల్స్ ఉన్నాయి. 

వీటివల్ల వచ్చేది ఏంటంటే, ఒక ఏడాదో రెండేళ్ళ తర్వాతో ఒక సర్టిఫికేట్! 

ఈ సర్టిఫికేట్ చూసి ఎవ్వరూ ఇండస్ట్రీలో అవకాశం ఇవ్వరు. అది ఎందుకూ పనికిరాదు. 

సో, మళ్ళీ మీరు గ్రౌండ్ జీరో నుంచి మీ ప్రయత్నాలు ప్రారంభించాల్సిందే. 

ఇంకో విషయం ఏంటంటే - ఇంతకు ముందులా 5 నుంచి 10 ఏళ్ళ పాటు మీరు అవకాశాల కోసం తిరగాల్సిన అవసరం ఇప్పుడు లేదు. 

ఇప్పుడంతా 20/20 యుగం. ఒక ఖచ్చితమైన స్ట్రాటెజీతో ప్లాన్ చేసుకుంటే చాలు. మీరు ఫిలిం ఇండస్ట్రీలోకి ఈజీగా ప్రవేశిస్తారు. అనుకున్నది సాధిస్తారు. 

దీని కోసం మీకు కావాల్సింది కోచింగ్ కాదు. 

కన్సల్టింగ్. లేదా, మెంటార్‌షిప్. 

కట్ చేస్తే -

ఈ దృక్పథంతోనే దేశంలోనే మొట్టమొదటిసారిగా ఒక కొత్త ఫిలిం లాంచ్ కన్సల్టింగ్ ఆలోచన చేశాను. 

Skip the Line: FilmLaunch Consulting.

నిజంగా మీ ఫిలిం కెరీర్ విషయంలో మీరు సీరియస్‌గా ఉన్నట్టయితే కింద లింక్ ఇస్తున్నాను. చదవండి. ఫీజు, పూర్తివివరాల కోసం మెసేజ్ చేయండి. 

- మనోహర్ చిమ్మని 

***

"Skip the Line" FilmLaunch Consulting link: 
https://www.richmonk.me/p/skip-line-filmlaunch-consulting.html

My YouTube Video on Skip the Line: 
https://youtu.be/9uGeqnMGzTw

Film Coaching Is Now an Outdated Concept

There was a time when film coaching sounded cool — when people believed they could learn cinema in a classroom, memorize a few formulas, and “make it big.”

That time is gone.

Today, the industry moves too fast. The technology changes overnight. Audiences evolve every Friday. What you need now is not a coach — you need a creative ally, a mentor who’s in the game, not someone who just talks about it.

Film coaching focuses on theory.
Film consulting focuses on practicality — on reality.

A coach gives you steps.
A mentor gives you shortcuts.

If you want to survive — and truly stand out — you need clarity, strategy, and insider perspective. You need someone who helps you skip the line, not stand in it waiting for luck.

Because cinema isn’t taught anymore.
It’s lived, breathed, and built.

— Manohar Chimmani
🎥 Founder, Skip the Line: FilmLaunch Consulting 

***

"Skip the Line" FilmLaunch Consulting link: 
https://www.richmonk.me/p/skip-line-filmlaunch-consulting.html

My YouTube Video on Skip the Line: 
https://youtu.be/9uGeqnMGzTw 

Quid Pro Quo 2.0

Quid Pro Quo.

The law of the universe — simple, pure, and brutally honest.

What you give, you get. What you hold, you lose.
It’s energy, not emotion. Motion, not noise.

Every act is a transaction — not in money, but in meaning.

Every thought is an investment — not in time, but in destiny.

So, don’t wait for miracles.

Become one.
Take action — now. 

— Manohar Chimmani 

క్రియేటివిటీ వేరు, అవకాశవాదం వేరు

అంతా ఎఫ్ అండ్ ఎఫ్ టైపే. 

అంటే, వాడుకొని వదిలెయ్యడం అన్నమాట.

మనతో పని ఉన్నంత సేపు ఆ మాటలు వేరు, ఆ ప్రవర్తన వేరు. అసలింత మంచి ఆణిముత్యాలు ఉంటారా అన్నంత ఆశ్చర్యం వేసేలా! 

కొందరి విషయంలో అలా కాదు అనుకున్నా. ఎంతో గౌరవం, స్థాయి ఇచ్చాను. కాని, మన నమ్మకం తప్పు అని తెలిసినప్పుడు మనం ఎంత ఫూల్ అయ్యమో అర్థమవుతుంది. 

వీళ్ల కోసం అనవసరంగా మన స్థాయి తగ్గించుకొని సపోర్ట్ ఇవ్వడం, సమయాన్ని వెచ్చించడం అంత క్రిమినల్ వేస్ట్ ఆఫ్ టైమ్ ఇంకోటి లేదు. 

కట్ చేస్తే - 

నీకేంటి నాకేంటి? 

క్విడ్ ప్రో కో. 

విన్ విన్. 

నో ఫ్రీ సర్విస్. 
ఎవ్వరికీ ఏదీ ఫ్రీగా చెయ్యాల్సిన అవసరం లేదు. ముఖ్యంగా ఇలాంటివాళ్ళ కోసం అయితే ఒక్క నిమిషం కూడా వేస్ట్ చేసుకోవాల్సిన అవసరం అంతకన్నా లేదు.  

నీతి ఏంటంటే... టేక్ ఇట్ లైట్. 

- మనోహర్ చిమ్మని  

"క్వీన్ ఆఫ్ రొమాన్స్"... బార్బరా కార్ట్‌లాండ్

అందరికీ ఉండేది 24 గంటలే కదా అంటారు. అంతవరకు కరెక్టే కాని, అందరి 24 గంటలు ఒకటే కాదు. 

మనకున్న 24 గంటల్లో మనం ఏమీ చేయం. ఏం చేయాలా అని ఆలోచిస్తుంటాం. అసలు ఏదైనా ఎందుకని చెయాలి అని అనుకుంటాం.

లేదంటే - "అంతా అయిపోయింది, ఇప్పుడేం చేస్తాంలే" అని మనకి మనం సర్దిచెప్పుకుంటాం. సమర్థించుకుంటాం. 

95 శాతం మంది విషయంలో జరిగేది ఇదే. ఒక్క 5 శాతం మంది మాత్రమే తమకున్న 24 గంటల్ని నిజంగా సద్వినియోగం చేసుకుంటారు. 

కట్ చేస్తే -    

థాంక్స్ టు జేమ్స్ ఆల్టుచర్. అతని "రీఇన్వెంట్ యువర్‌సెల్ఫ్" పుస్తకం ద్వారా బార్బరా కార్ట్‌లాండ్ గురించి మొదటిసారిగా తెలుసుకున్నాను.

1901 లో పుట్టిన ఈ బ్రిటిష్ నావెలిస్ట్ జీవితం నిండా రికార్డులే రికార్డులు... 

బార్బరా కార్ట్‌లాండ్ తన జీవిత కాలంలో మొత్తం 723 నవలలు రాసింది. అన్నీ పబ్లిష్ అయ్యాయి.

1976 లో, ఆ ఒక్క సంవత్సరంలోనే పబ్లిష్ అయిన బార్బరా నవలల సంఖ్య 23. అంటే నెలకి 2 నవలలు ఆమె రాసింది. 

అప్పుడు బార్బరా వయస్సు 82. 

బార్బరా తన చివరి నవల తన 97 వ ఏట రాసింది. 98 లో చనిపోయింది. 

ఆమె చనిపోయేనాటికి ఇంకో 160 నవలలు పబ్లిష్ కావడానికి ఇంకా పెండింగ్‌లో ఉన్నాయి. వాటిని కూడా మొన్న 2018 వరకు పబ్లిష్ చెయ్యటం పూర్తిచేశారు.   

అందుబాటులో ఉన్న రికార్డుల ప్రకారం బార్బరా నవలలు సుమారు 750 మిలియన్ల కాపీలు సేలయ్యాయి.

అంటే - సుమారు 75 కోట్ల కాపీలు! 

ఇంకొక అంచనా ప్రకారం బార్బరా నవలలు దాదాపు 2 బిలియన్ల కాపీలు సేలయ్యాయి. అంటే సుమారు 200 కోట్ల కాపీలు సేలయ్యాయన్నమాట!! 

బార్బరా రచయిత్రి మాత్రమే కాదు, బిజినెస్ వుమన్ కూడా. "కార్ట్‌లాండ్ ప్రమోషన్స్" పేరుతో బిజినెస్ కూడా చేసింది బార్బరా. 

రచనలు చేస్తూనే పొలిటీషియన్‌గా (కన్సర్వేటివ్ పార్టీ కౌన్సిలర్) 9 సంవత్సరాలు పనిచేసింది.

సంగీతంలో కూడా ప్రేమ గీతాలతో ఒక 'ఈపీ' రికార్డ్ చేసింది బార్బరా.  

బార్బరా కార్ట్‌లాండ్ జీవితం మీద "ఇన్ లవ్ విత్ బార్బరా" అని ఒక డాక్యుమెంటరీ కూడా చేసింది బీబీసీ. 

కట్ చేస్తే - 

బార్బరా రాసినవన్నీ రొమాంటిక్ నవలలే. మన యద్ధనపూడి సులోచనా రాణి లాగా అన్నమాట. 

ఎంత రొటీన్ ప్రేమనవలలైనా, ఒక స్టాండర్డ్ లేకుండా, చదివించే గుణం లేకుండా పబ్లిష్ అవ్వవు కదా? అంతలా సేల్ కావు కదా?

ఇక్కడ మనం గుర్తించాల్సిన పాయింట్ ఒకటి ఏంటంటే - బార్బరా రాసిన 723+160 నవలల్లో ఎంత రొటీన్ ప్రేమికులున్నా... వారికి ప్రతి నవలలోనూ ఒక కొత్త సమస్య క్రియేట్ చెయ్యాలి. పాఠకుల్ని ఒప్పించాలి. 

అదే క్రియేటివిటీ. 

ఆ విషయంలో బార్బరా సక్సెస్ అయ్యింది కాబట్టే అన్ని నవలలు రాయగలిగింది. 

మనమున్నాం ఎందుకు?

అందరం నవలలు రాయాలనే కాదు. 

కాని, ఒక రోజులో మనకున్న 24 గంటల్ని ఎంతవరకు మనం సద్వినియోగం చేసుకుంటున్నాం... మనకున్న ఒకే ఒక్క జీవితాన్ని ఎంత బాగా అనుభవిస్తున్నాం అన్నది... నిజంగా మిలియన్ డాలర్ కొశ్చన్!  

ఏమంటావ్ ప్రదీప్?

- మనోహర్ చిమ్మని 

Why I Started “My Selective Memory”

Every story begins somewhere.

Mine begins with fragments — scenes that stayed, faces that faded, and a few crossroads that changed everything.

For years, I’ve lived inside stories — writing them, directing them, and sometimes, getting lost in them. Cinema taught me to look deeper into people, moments, and emotions. But what it didn’t teach me was how to pause… how to remember.

That’s what this blog is about.

Selective Memory 

We all remember selectively.

We keep what moved us,
and we edit out the rest.

In a way, life itself is a rough cut — full of retakes, missing reels, and a few perfect shots that make it all worthwhile.

This blog is my version of that rough cut.

Not a diary.
Not a highlight reel.
But a real reel. 

From Ursu to Ohio 

The journey has been wild — from the quiet corners of my university adda to the chaos of film sets and the calm of creative solitude.

It goes way back — to my childhood days, my time working as a machinist in a big factory, the decision to return to studies, my university years, my stint at a central government school, my radio days, and my long, passionate writing journey.

And then came the great leap — the world of cinema.
Along the way, I met incredible friends, faced my share of foes, found mentors who shaped me, and learned lessons that only time and struggle can teach.

Through these posts, I’ll share pieces of that journey — the wins, the wounds, and the wisdom — one frame at a time.

Why Now? 

Because we’re all living too fast, scrolling too quick, and forgetting too much.

And somewhere, I realized: memory is not just what we keep… it’s what we choose to keep alive.

What to Expect 

> Stories about cinema, creativity, and the hustle behind art.

> Reflections from my upcoming podcast and filmmaking adventures.

> Thoughts on life, success, failure, and finding meaning in chaos.

The Beginning of a New Chapter 

This blog is my attempt to slow down, reflect, and connect — with myself, and maybe with a few of you who feel the same way about art and life.

Thank you for reading,
for remembering,
and for being part of this frame.

After all, life is one long take — we just don’t know when the director calls ‘cut’.

First Post Premieres on November 26, 2025.
A new chapter, a new story — one memory at a time.

Author’s Note: 

Written on a quiet evening with my dog Lucky by my side, guitar in hand, and the faint hum of an unfinished song filling the room. Maybe that’s how all memories begin — softly, before they echo forever.

- Manohar Chimmani 

Six Months of Cinema. Nothing Else.

Every masterpiece begins with a phase of pure focus.

Six Months of Cinema. Nothing Else.

For the next six months, my world narrows down to one thing — cinema.

Every thought, every plan, every ounce of energy will orbit around it.

It’s not about distractions anymore. It’s about discipline. 

No vague dreams. Just precise, time-bound goals — written, tracked, and executed.

Because this is the phase where I build muscle — creative, emotional, and professional.

The grind, the sleepless nights, the rewrites, the learning — all of it is part of the film.

Six months from now, I’ll look back and know this was the time when everything began to shift.

When intention met action. 

When cinema stopped being a dream —
and became my direction.

Fade In. 

- Manohar Chimmani 

ఫిలిం ఇండస్ట్రీకి కావల్సింది టాలెంట్ ఒక్కటే కాదు...

ఫిలిం ఇండస్ట్రీ ఒక గోల్డ్ మైన్. కాని, దాని సిస్టమ్ దానిది.

ఆ సిస్టమ్‌లో ఇమడగలిగినవారే ఇక్కడ పనికొస్తారు. గోల్డ్ మైన్ లోంచి ఎంతో కొంత తమ వాటా తీసుకోగలుగుతారు.   

అయితే, ఇక్కడ టాలెంట్ ఒక్కటే కాదు పనిచేసేది. దాన్ని మించి పనిచేసేవి చాలా ఉంటాయి.

వాటిల్లో ముఖ్యమైనవి ఒక మూడున్నాయి:

> లాబీయింగ్.

> మనీ.

> మానిప్యులేషన్స్.

ఈ మూడింటిలో - కనీసం ఏ రెండిట్లో అయినా ఎక్స్‌పర్ట్ అయినవారు మాత్రమే ఇక్కడ ఎగ్జిస్ట్ కాగలుగుతారు. అనుకున్నది సాధిస్తారు. 

ఇప్పుడు మిమ్మల్ని మీరు చెక్ చేసుకోండి.

ఏ రెండిట్లో మీరు ఎక్స్‌పర్ట్?  

- మనోహర్ చిమ్మని  

Think for Yourself, Not of Yourself. Think of Others, Not for Others.

There’s a thin line between confidence and arrogance. Between caring and controlling. Between individuality and isolation.

And this line — this balance — is where real wisdom lives.

Most people either go all-in on themselves or lose themselves trying to please others.

But life isn’t meant to be lived at either extreme.

When you think for yourself, you take ownership of your mind. You stop outsourcing your decisions to society, trends, or approval. You start standing firm on what feels right for you.

But the moment you start thinking of yourself, you slide into self-obsession. You start believing your world is the only one that matters — and that’s where you lose the essence of being human.

Now, flip the frame.

When you think of others, you connect with the world. You start noticing struggles, dreams, and emotions that aren’t your own — and that’s where empathy is born.

But when you start thinking for others, you cross the line. You assume you know what’s best for them. You take their script and rewrite it in your language. And no matter how noble that feels, it takes away their power to choose.

So maybe the secret to a beautiful life isn’t about becoming too selfless or too self-centered. 

It’s about mastering the balance.

Being strong enough to think for yourself —

and kind enough to think of others.

Final Thought...

The real art of living is to stay independent without becoming indifferent, and compassionate without becoming controlling.

- Manohar Chimmani 

I Want to Be the Real Me

No filters. No masks. Just me.

Somewhere between expectations and appearances, we lose the raw version of who we are.

We start editing ourselves — for approval, for comfort, for peace.

And in that process, the real you gets quieter.

But the truth is — you can’t inspire the world by pretending.

You do it by being unapologetically you.

Flawed, learning, evolving, but real.

Because the moment you stop performing for the world, you start living for yourself.

Cut to -

The world doesn’t need a polished version of you — it needs the real you.

- Manohar Chimmani

Chalo, Understand the Realities of Life. Detach. And...

Understand the Realities of Life. Detach. Start Living for Yourself.

At some point, you have to stop running in circles that don’t lead anywhere.

You wake up, go through the same motions, please the same people, and chase the same kind of approval — until one day, you realize you’ve been living on autopilot.

That’s when clarity hits...
life doesn’t wait for you to wake up.

Understanding the realities of life isn’t about becoming negative or cynical. It’s about seeing things for what they are — not what you wish they were.

It’s realizing that people come and go, jobs change, relationships evolve, and time never slows down for anyone.

Once you truly see that, detachment becomes freedom. 

You stop needing validation. You stop forcing connections that drain you. You stop chasing timelines that weren’t even yours to begin with. 

You start living for yourself.

Selfishly — and rightly so.

Because when you’re at peace with your own life, you have more to give to others.

You start building a life that makes you proud.

You create, travel, learn, fail, heal, and grow — all on your own terms.

Because at the end of the day, you’ve got just One Life. And it deserves to be lived fully — not merely survived.

- Manohar Chimmani 

నాకు కొన్ని చాదస్తపు ఆలోచనలున్నాయి...

అనుకోకుండా ఒకరోజు నేను యూట్యూబ్ ప్రారంభించాను, పాడ్‌కాస్ట్ చెయ్యాలని. 

ఇంటర్వ్యూల కోసం కెమెరాలు, టెక్నికల్ సెటప్, గెస్ట్స్ లిస్ట్, ఫండ్స్ గట్రా అన్నీ సెట్ చేసుకుని పూర్తిగా రెడీ అయ్యేదాకా ఖాళీగా ఎందుకని... నేనే సోలోగా చిన్న చిన్న వీడియోలు చెయ్యటం మొదలెట్టాను. నాక్కూడా ఈ "యూట్యూబింగ్" కాస్త అలవాటు అవ్వాలని. 

నాకిప్పటికీ ఆశ్చర్యమే, నిజంగా నేను యూట్యూబ్ చానెల్ ప్రారంభించానా అని. 

కట్ చేస్తే - 

నాకు కొన్ని చాదస్తపు ఆలోచనలున్నాయి...

అందరూ వీడియోలకు అలవాటుపడిపోయి, అసలు చదవటం అనేది దాదాపు పూర్తిగా మర్చిపోతున్నారని నా ఉద్దేశ్యం.

ఈ యూట్యూబ్ వీడియోల వల్ల బుక్స్, ఆర్టికిల్స్ వంటివి చదువుతుంటే వచ్చే పాజిటివ్ ఆలోచనలు, విజువలైజేషన్ వంటివి బాగా తగ్గిపోతున్నాయని, క్రమంగా మన మెదడుకి అసలు పనే లేకుండా చేస్తున్నామన్నది నా బాధ.    

ఈ ఒక్క కారణం వల్లే యూట్యూబ్ అంటే నాకు పెద్దగా ఇష్టం ఉండదు. 

ఇక, యూట్యూబ్ ద్వారా డబ్బు సంపాదించటం అన్నది కూడా ఎప్పుడూ నా ఆలోచనలో లేదు.  

ఏదైనా ఒక అంశం మీద నేను ఇంటర్నెట్లో వెతుకుతున్నప్పుడు వీడియో, టెక్స్‌ట్ ఆర్టికిల్ రెండూ నాకు కనిపిస్తే, వాటిల్లో నేను ఆర్టికిల్ చదవడానికే ఇష్టపడతాను. 

అలాంటిది - నేను యూట్యూబ్ చానెల్ ప్రారంభించానా అని ఇప్పటికీ అనుమానమే నాకు. 

కట్ చేస్తే - 

నేను సోలో వీడియోలు చేయడం కూడా ఇప్పుడు నాకు బోర్ కొట్టేసింది. ఏ క్షణమైనా ఆపేస్తాను.

నా అసలు లక్ష్యం... నా పాడ్‌కాస్ట్ ఇంటర్వ్యూలు. 

వాటిని నేను ఎప్పుడు మొదలెడతాను అన్నదే ప్రస్తుతం నాముందున్న ప్రశ్న.

పాడ్‌కాస్ట్ అయినా, సోలో వీడియోలైనా, ఇంకొకరి మీద ఆధారపడని స్థితిలోనే చెయ్యాలన్నది నా స్థిరమైన ఆలోచన.  

Routine kills creativity. Curiosity keeps it alive. Wake up hungry for the next idea, the next frame, the next win.

- మనోహర్ చిమ్మని  

రిత్విక్ ఘటక్ శతజయంతి ప్రారంభం సందర్భంగా...

నిజానికి రిత్విక్ ఘటక్ గురించి, ఆయన సినిమా వ్యామోహం గురించి ఇప్పటికిప్పుడు నాకు గుర్తున్న విషయాలే ఒక ఇరవై పేజీలు రాయగలను. కాని, ఎవరికోసం రాయాలి అన్నది ఒక పెద్ద ప్రశ్న.

ఓయూ "ఏ" హాస్టల్లో దూరదర్శన్ ఆదివారం రీజనల్ సినిమా చంక్‌లో, హైద్రాబాద్ ఫిలిం క్లబ్ ప్రదర్శనల్లో, మాక్స్‌ముల్లర్ భవన్లో, ముంబైలో ఒక ఫ్రెండ్ వీడియో లైబ్రరీలో... రిత్విక్ ఘటక్ సినిమాలు కొన్ని నేను చూశాను.

అప్పట్లో నా ఓయూ మిత్రుడు గుడిపాటితో కలిసి కూడా రిత్విక్ ఘటక్ సినిమాలు కొన్ని చూశాను.    

రిత్విక్ ఘటక్ విషయంలో నాకు అత్యంత బాధాకరంగా అనిపించే విషయం ఒక్కటే... 

రిత్విక్ తొలి సినిమా "నాగరిక్" 1952లో తీశాడు. ఫెస్టివల్స్‌లో ప్రశంసలు పొందిన ఆ సినిమా, పాతికేళ్ళ తర్వాత ఆయన మరణానంతరం మాత్రమే విడుదలకు నోచుకొంది. 

మన దేశంలో ఆర్ట్ సినిమాల పరిస్థితి అప్పట్లోనే అలా ఉంది. ఇప్పటి పరిస్థితి చెప్పడానికి ఏం మిగల్లేదు. 

ఒక నికార్సయిన కమ్యూనిస్టుగా రిత్విక్ సినిమాల్లో సామాన్య మానవుడు, అతని కష్టాలే సబ్జెక్టుగా ఉండేవి. 

"అజంత్రిక్" నుంచి "నాగరిక్" వరకు దాదాపు 8 సినిమాలను రచించి దర్శకత్వం వహించిన రిత్విక్... నటుడు, స్క్రిప్ట్ రైటర్, డాక్యుమెంటరీ ఫిలిమ్మేకర్ కూడా. షార్ట్ ఫిలిమ్స్ కూడా చాలా తీశాడు. 

థియేటర్ కోసం కూడా రిత్విక్ చాలా స్క్రిప్టులు రాశాడు. నటించాడు, డైరెక్ట్ చేశాడు కూడా. 

పూనే ఫిలిం ఇన్‌స్టిట్యూట్లో రిత్విక్ బోధించినట్టు కూడా చదివిన గుర్తుంది.

ఇక, రిత్విక్ ఘటక్ పూర్తిచేయని సినిమాలు కనీసం ఒక అరడజన్ ఉంటాయి. వాటి అతీగతీ ఎవ్వరికీ తెలీదు.  

నాకు గుర్తున్నంత వరకు రిత్విక్ అంటే అర్థం - వేదాలు చదువుకున్నవాడు అని. అర్థం సంగతి ఎలా ఉన్నా, "రిత్విక్" పేరు నాకు చాలా ఇష్టం. 

మా గుడిపాటికి ఆర్ట్ సినిమా దర్శకుల్లో రిత్విక్ ఘటక్ అంటే పిచ్చి అభిమానం ఉండేది. బహుశా, ఇప్పటికీ అలానే ఉండివుంటుంది. 

కట్ చేస్తే -

రిత్విక్ 1952లో తీసిన తన తొలి సినిమా "నాగరిక్" తర్వాత మూడేళ్ళకు సత్యజిత్ రే "పథే పాంచాలి" వచ్చింది. నాగరిక్ ముందే రిలీజ్ అయ్యుంటే భారతీయ ఆర్ట్ సినిమా చరిత్రలో పేజీలు మరొకరకంగా లిఖించబడి ఉండేవని కొందరంటారు. నిజమే అనిపిస్తుంది నాకు. 

అయితే - ఇది పోలిక కాదు. కొన్ని కళాత్మక సంఘటనల సమయం కూడా చరిత్రను ఎలా ప్రభావితం చేసే వీలుందో చెప్పడం. అంతే.      

- మనోహర్ చిమ్మని 

నిజంగా అందరూ హైద్రాబాద్‌లోనే ఉండాల్సిన అవసరం ఉందా?

అసలిక్కడ ఏం పనిలేనప్పుడు - "హైద్రాబాద్‌లోనే ఉండాల్సిన అవసరం లేదు" అనిపిస్తోంది నాకు. ఏదైనా పనున్నప్పుడు, ఆ నాలుగైదు రోజులు హైద్రాబాద్ వచ్చిపోవచ్చు.  

ట్రాఫిక్ సమస్య లేని, ఖర్చు తక్కువయ్యే, ఏదైనా ప్రశాంతమైన సెకండ్ లెవెల్ సిటీకో, దూరంగా పాండిచ్చేరి లాంటి సముద్రం ఉన్నచోటకో మారాలనిపిస్తోంది. 

ఇదొక కొత్త వైబ్.  

కట్ చేస్తే - 

గత నాలుగైదు రోజుల్లో, సిటీ మధ్యలోనే నా కారు/క్యాబ్ ట్రావెల్ అంత దారుణంగా ఉంది. 

సిటీలోనే ఒక ప్లేస్ నుంచి ఇంకో ప్లేస్‌కు పోవడానికి సుమారు రెండు నుంచి రెండున్నర గంటలు పట్టింది. ఇలా దాదాపు రెగ్యులర్‌గా జరుగుతోంది. 

ఇక్కడ మనకు ప్రతిరోజూ పనిలేనప్పుడు, తప్పనిసరిగా ఇక్కడే ఉండాల్సిన అవసరం లేనప్పుడు, ఇక్కడే ఇంత రద్దీలో ఉండాల్సిన అవసరం లేదు. 

నాకు తెలిసిన కొందరు రైటర్స్ ఎక్కువగా డెహ్రాడూన్ లాంటి హిల్ స్టేషన్స్‌లోనో, సముద్రం ఉన్న పాండిచ్చేరి, గోవా లాంటి ప్రదేశాల్లోనో సెటిల్ అయ్యారు. బాగా రచనలు చేశారు. తొంభై ఏళ్ళకుపైగా జీవించి ఆరోగ్యంగా కూడా ఉన్నారు. 

అరట్టై సృష్టికర్త, జోహో అధినేత శ్రీధర్ వెంబుకు 50,000 ల కోట్ల ఆస్తులున్నా, ఎక్కడో చెన్నైకి 650 కిలోమీటర్ల దూరంలో, పొల్యూషన్-ఫ్రీ టెన్‌కాశిలో ఉంటున్నాడు. టెన్‌కాశి నుంచే అతని కార్పొరేట్ కంపెనీ వ్యవహారాలు చూస్తున్నాడు.

నలభై ఏళ్ళుగా శ్రీధర్ వెంబును బాధపెట్టిన ఆస్తమా జబ్బు, టెన్‌కాశిలోని ప్రశాంతమైన సహజ వాతావరణంలో ఎలాంటి మందుల అవసరం లేకుండానే మాయమైపోయింది.       

ఇదేదో కొంచెం సీరియస్‌గా ఆలోచించాల్సిన విషయమే. 

Where you live, what you do, and who you’re around — these three define your life. And for creative people, where you live changes everything.

- మనోహర్ చిమ్మని 

Your YouTube Channel Is Your New Digital HQ

Let’s face it — the era of traditional social media is fading fast.

Facebook is now a family album.

Instagram is an endless scroll of curated perfection.

X is mostly noise — quick takes that disappear by tomorrow.

And even your official website? It’s starting to feel like an online brochure no one really visits anymore.

The game has shifted.

The internet no longer rewards presence — it rewards depth.

And the deepest, most powerful connection today lives on YouTube.

If you’re a creative professional, entrepreneur, or solopreneur, YouTube isn’t just another platform.

It’s your new Digital Headquarters. 

It’s where your voice lives.

Where your ideas breathe.

Where your audience doesn’t just follow — they believe.

Your YouTube channel can host your story, your brand, your expertise, and your proof — all in one ecosystem. It’s the place where your content compounds in value, month after month, year after year.

You don’t need to chase the algorithm anymore — you can build an audience that actually grows with you.

So stop thinking of YouTube as “video marketing.”

Think of it as your command center. Your digital stage. Your 24/7 showroom of credibility and creativity.

The world doesn’t need more creators.

It needs creators who own their platform.

And in this new era, your YouTube channel is the only headquarters that truly belongs to you.

Hit record.

Build your empire — one video at a time.

- Manohar Chimmani 

ఫిలిం బిజినెస్ కూడా అన్ని బిజినెస్‌ల లాంటిదే!

సినిమాల్లో ఇన్వెస్ట్ చేయడాన్ని గ్యాంబ్లింగ్ అనే రోజులు ఎప్పుడో పోయాయి. నిజంగా ఈ బిజినెస్ గురించిన బేసిక్స్ తెలిసినవాళ్ళెవ్వరూ ఈ మాట అనలేరు. 

సినిమా ఇప్పుడొక కార్పొరేట్ బిజినెస్. 

అంతకంటే ఎక్కువ.

ఒక బిగ్ బిజినెస్. 

కార్పొరేట్ బిజినెస్‌లో డబ్బులే వస్తాయి. సినిమాల్లో డబ్బులతో పాటు ఓవర్‌నైట్‌లో ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఫేమ్ వస్తుంది. 

అదే స్థాయిలో పర్సనల్ కాంటాక్ట్స్, బిజినెస్ కాంటాక్ట్స్ రాత్రికిరాత్రే మిమ్మల్ని వెతుక్కుంటూ వస్తాయి. 

కట్ చేస్తే -

సినిమా ప్రొడక్షన్, సినిమా ఫీల్డు, సెలెబ్రిటీ స్టేటస్ పట్ల ఆసక్తి ఉండి - సినిమాల్లో ఇన్వెస్ట్ చెయ్యాలనుకునే కొత్త ఇన్వెస్టర్లు, ప్రొడ్యూసర్స్‌కు ఇది సరైన సమయం.

ఇప్పుడు మీరు ధైర్యంగా మీ మొదటి స్టెప్ వెయ్యొచ్చు. 

చిన్న స్థాయి బడ్జెట్‌తోనే ఒక పైలట్ ప్రాజెక్టులా, కొత్త ఆర్టిస్టులు-టెక్నీషియన్స్‌తో ఒక సినిమా చెయ్యొచ్చు. అన్నీ ఫస్ట్ హ్యాండ్ ఎక్స్‌పీరియెన్స్‌తో స్టడీ చెయ్యచ్చు. మీరూహించని స్థాయిలో లాభాలు సాధించవచ్చు. 

ఓటీటీలు, మల్టిపుల్ లాంగ్వేజెస్ రైట్స్ వంటివి వచ్చాక, సినిమా ఇన్వెస్ట్‌మెంట్‌లో రిస్క్ ఫాక్టర్ అనేది దాదాపు అదృశ్యమైపోయింది.

 

మినిమమ్ టెన్-ఫోల్డ్ ప్రాఫిట్స్ ఒక్క చిన్న సినిమాల్లోనే సాధ్యం. అయితే - ఒక ఖచ్చితమైన అవగాహనతో నిర్ణయాలు తీసుకోవాలి. అన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి.  

మీక్కావల్సిందల్లా మీకు నచ్చే ఒక లైక్‌మైండెడ్, బాగా చదువుకున్న, నమ్మకమైన, అనుభవమున్న ఫిలిం డైరెక్టర్.

ఇదంత పెద్ద విషయం కాదు మీకు.
ఆల్రెడీ వేరే బిజినెస్‌లలో మీరు ప్రూవ్ చేసుకున్న మీ ఫినాన్షియల్ ఇంటెలిజెన్స్‌తో ఇది మీరు చాలా సులభంగా సాధిస్తారు. 

Business is easy. Passion isn’t.
Find the one that makes you come alive — because this life doesn’t come with a reprint.   

- మనోహర్ చిమ్మని 

Your YouTube Channel Is Your New X

Let’s be honest —
“playing it safe” online is dead.

Attention is the new currency,
and YouTube is the mint that prints it.

Forget chasing likes on X or threads that fade in 24 hours.

YouTube is where real connection, trust, and long-term growth happen.

Your channel isn’t just a platform.

It’s your digital headquarters.

It’s where your ideas turn into influence, your expertise becomes assets, and your stories start working while you sleep.

Every video you post is an investment — in visibility, in credibility, in legacy. 

You’re not uploading content; you’re building brand equity.

Stop waiting for perfect.
Start showing up.

Turn your insights into videos, your lessons into leverage, and your voice into value.

Because in 2025 and beyond,
your YouTube channel is your business. 

Your personal brand is your resume.

And your story is your strategy.

Hit record.

The world’s watching.

- Manohar Chimmani 

Become the Hero of Your Own Story

No one’s coming to rescue you.

Not your partner. Not your family. Not even your best friend.

The truth?

You are the hero you’ve been waiting for.

Every time you complain, you hand your power away. Every time you take ownership — even when it hurts — you win it back.

Heroes aren’t born in comfort. They’re forged in the chaos, in the “what now?” moments, in the times when no one’s watching and quitting would be easier.

So stop waiting for permission.

Stop waiting for the right time.

Stop waiting for someone to notice your potential.

Get up.

Take the messy first step.

Write the next chapter like your life depends on it — because it does.

No one else can live your story.

No one else can play your role.

It’s your time.

Be the damn hero.

- Manohar Chimmani

The Power of Boundaries

Having clear boundaries isn’t selfish — it’s essential.

For a long time, I used to say yes to almost everything and everyone — projects, people, ideas. But here’s what I’ve realized: every “yes” that doesn’t serve your growth silently drains your focus, energy, and time.

Today, I choose to be around people who carry fire — people who are chasing something bigger than my own goals. The ones who make me want to level up. The ones who remind me that ambition can be contagious in the best way possible.

I no longer force friendships, collaborations, or conversations.

If someone truly shares the drive, we’ll naturally align.

And if not — that’s okay too.

From now on, I’m sticking to my no-to-do list. 

Because saying no to what doesn’t serve me…
is saying yes to who I’m becoming.

-Manohar Chimmani 

కొత్త సింగర్స్‌కు లెక్కలేనన్ని అవకాశాలు!

సింగర్స్‌కు ఇప్పుడు మంచి అవకాశాలున్నాయి.

సినిమాల్లో పాడటం ద్వారా మాత్రమే కాదు, ఒకటి రెండు సినిమాపాటలతో కొద్దిగా గుర్తింపు తెచ్చుకుంటే చాలు. సినిమా అవతల అవకాశాలు, ఆదాయ మార్గాలు బోలెడన్ని ఉన్నాయి. 

బ్రాండ్ కొలాబరేషన్స్.

దేశం లోపలా, బయటా మ్యూజిక్ ఈవెంట్స్.

జస్ట్ ఇవి ఒకట్రెండు ఉదాహరణలు. 

ఇలా చాలా ఆదాయమార్గాలున్నాయి... ఫేమ్‌కి ఫేమ్, మనీకి మనీ. 

ఈ సూక్ష్మం తెలుసున్న సింగర్స్ బాగా పేరు తెచ్చుకుంటున్నారు. బాగా సంపాదిస్తున్నారు. 

కట్ చేస్తే -

మీరు సింగర్ కావాలని సీరియస్‌గా అనుకుంటున్నారా? 

మీలో నిజంగా అంత టాలెంట్ ఉందన్న నమ్మకం ఉందా? 

అయితే - మేము చేస్తున్న ప్రయివేట్ ఆల్బమ్స్‌లోను, సినిమాల్లోనూ మీరు పాడే అవకాశం కోసం అప్లై చేయండి. చెప్పలేం, మీకే ఆ అవకాశం రావచ్చు.   

ఇదీ లింక్: https://www.richmonk.me/p/filmography.html

ఆల్ ద బెస్ట్.

- మనోహర్ చిమ్మని                

The Best Revenge

People love to say, “The best revenge is living well.”

Sounds poetic, right? 

But it’s shallow.

Living well is a lifestyle choice — not revenge.

The real revenge is creation.

When you turn your pain into art, your loss into stories, your silence into sound — you rise beyond comparison.

You’re not reacting anymore. You’re redefining.

The world forgets the noise. But it remembers the creators.

So don’t waste energy proving your worth.

Just create.

That’s the loudest revenge of all.

— Manohar Chimmani

Quid Pro Quo

Quid Pro Quo!

I love the sound of it — brilliantly simple, honestly naked.

It’s almost like Newton’s Law of life:

Every action has its return.

Give your best. Move your energy.

Don’t wait for the universe — be the trigger.

Whatever you give, it circles back.

So, take action. Now.

— Manohar Chimmani