ముంబై హీరోయిన్సే ఎందుకు?

కాజల్ అగర్వాల్, అనుష్క శెట్టి, నిత్య మీనన్, పూజ హెగ్డే, కీర్తి సురేష్, అనుపమ పరమేశ్వరన్, తమన్నా, రాశి ఖన్నా, రకుల్ ప్రీత్ సింగ్... ఒక ఉదాహరణగా నేను చెప్తున్న వీళ్ళంతా తెలుగు హీరోయిన్స్ కారు.

ముంబై నుంచి, ఇతర రాష్ట్రాల నుంచి వచ్చినవాళ్ళు. 

కాని, ప్రొఫెషనల్‌గా సినిమా మీద వీళ్ళకి ఎంత అభిమానం అంటే, సినిమా షూటింగ్ ప్రారంభం కావడానికి ముందే తెలుగు ట్యూటర్స్‌ను పెట్టుకొని తెలుగు నేర్చుకున్నారు. తెలుగు బాగా మాట్లాడుతారు. 

ఎవరు ఒప్పుకున్నా ఒప్పుకోకపోయినా, హీరోయిన్స్‌కు శరీర సౌష్టవం ప్రధానం. తర్వాతే టాలెంట్ ఎట్సెట్రా. జిమ్ కోసం, గ్రూమింగ్ కోసం, లుక్ కోసం వీళ్ళు లక్షల్లో ఖర్చుపెడతారు. మొత్తం ఫోకస్ వాళ్ళ పనిమీదే ఉంటుంది. పనే దైవం వాళ్లకి. వ్యక్తిగత జీవితం కూడా చక్కగా బ్యాలెన్స్ చేసుకుంటారు. 

ఫిలిం ఇండస్ట్రీలో అవసరమైన ఒక రకమైన etiquette వీళ్లకు ప్రత్యేకంగా చెపాల్సిన అవసరం ఉండదు. అది వారి జీవనశైలో భాగం.        

అందుకే వీళ్ళంతా ఒక స్థాయికి ఎదిగారు. బాగా పేరు తెచ్చుకొన్నారు. అవార్డులు, రివార్డులు పొందారు.  

ఫిలిమ్మేకర్స్‌కు కావల్సింది ఇదే కాబట్టి... ఎక్కువగా మన ఫిలిం డైరెక్టర్స్ ముంబై హీరోయిన్స్, ఇతర రాష్ట్రాల హీరోయిన్స్ వైపే మొగ్గుతారు. 

In cinema, a heroine is not just the face of beauty — she’s the pulse that gives rhythm to the story and fire to the screen.

- మనోహర్ చిమ్మని 

Do What You Love — Life’s Too Short to Hate What You Do All Day

Most people don’t hate life — they just hate their daily routine.

The alarm clock, the traffic, the meetings… it’s not life that feels heavy — it’s the way they’re living it.

Doing what you love isn’t a luxury anymore; it’s survival for the soul. Because when you love what you do, work stops being a burden and becomes your playground.

The truth?
You’ll spend most of your waking hours working.

So why not build something that makes you feel alive instead of drained?

Find that one thing that lights your eyes up. Then double down. Obsess over it. Live it.

The world doesn’t need more tired professionals — it needs more people on fire.

Do what you love. Because life’s too short to hate what you do all day.

- Manohar Chimmani 

What is Blogging for a Creative?

For a creative, blogging isn’t just about posting content — it’s about building a voice.

It’s where thoughts turn into clarity, where scattered ideas find structure.

Blogging gives you a stage — not for applause, but for expression. It’s a space to test your thinking, sharpen your perspective, and tell the world what moves you.

Unlike social media, blogging isn’t about trends or algorithms. It’s about depth. It’s slow, reflective, and personal — just like any real creative process.

For filmmakers, writers, designers, musicians — a blog becomes a living portfolio of your evolution. Each post marks a phase of your journey — the experiments, the breakthroughs, the scars, and the magic.

When you blog, you’re not just sharing — you’re documenting your creative becoming.

That’s what blogging is for a creative.

Your own voice. Your own lab. Your own personal space. Your own legacy.

And if you’re someone with an appetite for finding faults — this isn’t the place for you.

- Manohar Chimmani 

జూబ్లీహిల్స్ బీఆర్‌యస్‌దే !!

ఫస్ట్రేషన్లో అరిచే అరుపులకు, తిట్టే తిట్లకు ప్రజలు ప్రభావితం కారు. ఓట్లు పడవు. 

ఇది డిజిటల్ యుగం. 

ఎవరైనా పొరపాటు ఒక్కసారే చేస్తారు. పొరపాటు జరిగింది అని తెలిశాక, దాన్ని సరిదిద్దుకొనే అవకాశం కోసం చూస్తారు. ఇప్పుడు నాలుగు కోట్ల తెలంగాణ ప్రజలకు అలాంటి అవకాశం వచ్చింది. జూబ్లీహిల్స్ నియోజకవర్గంలోని నాలుగు లక్షల వోటర్లు ఈ అవకాశాన్ని ఈరోజు ఆయుధంగా వాడుకోబోతున్నారు.  

నవంబర్ 14 నాడు ప్రపంచానికి ఒక నిజాన్ని చాలా స్పష్టంగా తెలియజేయబోతున్నారు... 

అజ్ఞానం, అసమర్థతలతో నిండిన రాజకీయం వేరు, రాష్ట్రాభివృద్ధి కోసం అహరహం శ్రమించే సంకల్పం ఉన్న రాజకీయం వేరు అని.

  

తెలంగాణ ప్రజలకు ఇప్పుడు రాష్ట్రాభివృద్ధి కావాలి. ప్రస్తుత ప్రభుత్వం రాకముందు గత పదేళ్లలో అభివృద్ధి అంటే ఎలా ఉంటుందో కళ్ళారా చూశారు తెలంగాణ ప్రజలు. అంతకు ముందు అరవయ్యేళ్లపాటు ఉమ్మడి రాష్ట్రం నేపథ్యంగా, తెలంగాణ ప్రాంతంలో జరిగిన విధ్వంసం చూశారు. అసలు ఈ ప్రాంత అభివృద్ధినే ఎగతాళి చేసిన అహంకారాన్ని చూశారు. 

ఇప్పుడు తెలంగాణ ప్రజలకు ఎవరు ఏంటి అన్నది వివరించి చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు.   

తెలంగాణ సాధకుడు, తెలంగాణ రాష్ట్ర తొలి ముఖ్యమంత్రి కేసీఆర్ ఒక ఉద్యమశక్తిగా ఏం సాధించగలడో చూశాం. ఒక కొత్త రాష్ట్ర సారథిగా రాష్ట్రాన్ని అనేక రంగాల్లో దేశంలోనే నెంబర్ వన్ రాష్ట్రంగా ఎలా తీర్చిదిద్దగలిగాడో చూశాం. అంతా బాగుంది అనుకుంటున్న సమయంలో, పదేళ్ళ తర్వాత మళ్ళీ శత్రుగణం అంతా అంతర్గతంగా ఒక్కటయి, "మార్పు" అనే మాయతో, వందల అబద్ధాలతో తెలంగాణ ప్రజలను మభ్యపెట్టి రాష్ట్రంలో ప్రభుత్వాన్ని మార్చగలిగారు.  

రాజకీయాల్లో మార్పు సహజం. కాని, ఆ మార్పు మంచి కోసం జరగాలి. ఇచ్చిన హామీలను నెరవేర్చాలి. కాని, గత రెండేళ్ళలో అలా జరగలేదు. మిగిలిన మూడేళ్లలో కూడా ఏదో జరుగుతుందన్న 'గ్యారంటీ' లేదు. జరిగేది ఒక్కటే - ఎప్పటికప్పుడుప్రజల్ని పక్కదారి పట్టించేలా - తెల్లారిలేస్తే కేసీఆర్‌ను, కేటీఆర్‌ను, బీఆర్‌యస్‌ను ఆడిపోసుకోవడం, జుగుప్సాకరమైన భాషలో తిట్టడం. 

కాని, ఈ జూబ్లీహిల్స్ అసెంబ్లీ బై-ఎలక్షన్ ఫలితాలు దీనికి ఫుల్‌స్టాప్ పెట్టబోతున్నాయి. ఇంకో మూడేళ్ళ తర్వాతయినా తెలంగాణ రాష్ట్ర ప్రజల సంక్షేమం కోసం, రాష్ట్ర అభివృద్ధి తిరిగి పట్టాలెక్కడం కోసం, ఈ ఫలితాలు బీఆర్‌యస్‌కు అనుకూలంగా రావడం అత్యవసరం.            

కట్ చేస్తే - 

రాజకీయాలు రాజకీయాలే. తెలిసో తెలియకో అంతకుముందు జరిగిన చిన్న చిన్న పొరపాట్లను ఒక్కొక్కటిగా సరిదిద్దుకొంటూ, పక్కా స్ట్రాటెజిక్ ప్రణాళికతో, కేసీఆర్ మార్గదర్శకత్వంలో బీఆర్‌యస్ పార్టీ వర్కింగ్ ప్రసిడెంట్ కేటీఆర్ చేస్తున్న నిర్విరామ కృషి కళ్ళముందు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది. 

ఈ జూబ్లీహిల్స్ ఉప ఎన్నిక నేపథ్యంలో కేటీఆర్ పరిచయం చేసిన ఆధునిక ఆడియో-విజువల్ ఎన్నికల ప్రచార సరళి నిజంగా రాష్ట్రంలోనే కాదు, దేశంలోనే ఒక గొప్ప ప్రారంభానికి సూచన.  

తెలగాణ రాష్ట్రం కోసం, ప్రజల కోసం ఎవరు ఏం చేశారు అన్నది అంకెల్లో, గ్రాఫిక్స్ రూపంలో ఖచ్చితమైన ఆధారాలు, రిపోర్టులతో చూపించడం ద్వారా ప్రజలే అన్నీ తెలుసుకుంటారు. పచ్చి అబద్ధాలతో, వినడానికే సిగ్గనిపించే అపభ్రంశ భాషతో ఎవరు ఎంత ఊదరగొట్టినా, ఎంత గోబెల్స్ ప్రచారం చేసినా గుడ్డిగా నమ్మి మోసపోవటం అనేది ఇకమీదట జరగదు. 

ఈ విషయంలో ఎన్నికల్లో డిజిటల్ ప్రచారానికి తెరలేపిన కేటీఆర్‌ను అభినందించాల్సిందే. 

ఈ నేపథ్యంలో - తెలంగాణ రాష్ట్రాన్ని చాలా విషయాల్లో ఒక అగ్రశ్రేణి రాష్ట్రంగా అభివృద్ధిపథంలో నడిపిన కేసీఆర్ సారథ్యంలోని బీఆర్‌యస్ ఒక వైపు కాగా, అరవై ఏళ్ళపాటు తెలంగాణను ఒక వెనుకబడిన ప్రాంతంగానే నిలిపి, ఈ ప్రాంతానికి ఏమీ చేయకపోగా, మళ్ళీ గత రెండేళ్ళుగా అదే అసమర్థతను కొనసాగిస్తున్న కాంగ్రెస్ ఇంకోవైపు.  

జూబ్లీహిల్స్ లోని వోటర్లకు రావల్సినంత స్పష్టత వచ్చేసింది. రాజకీయంగా, సంక్షేమం పరంగా, అభివృద్ధిపరంగా బీఆర్‌యస్ ఏం చేయగలదు, కాంగ్రెస్ ఏం చేయగలదు అన్నది కూడా వారికి తెలుసు. 

గత ఎన్నికల్లో లాగా ఈసారి ఎలాంటి పొరపాటు జరగదు. 

జూబ్లీహిల్స్ ఇంతకుముందు కూడా బీఆర్‌యస్‌దే, ఇప్పుడు కూడా బీఆర్‌యస్‌దే అని జూబ్లీహిల్స్ వోటర్లు ఇప్పుడు తీర్పుచెప్పబోతున్నారు. 

- మనోహర్ చిమ్మని  

(ఈరోజు "నమస్తే తెలంగాణ" దినపత్రికలో వచ్చిన నా వ్యాసం.) 

ఫిలిం కోచింగ్ అనేది ఇప్పుడు అవుట్‌డేటెడ్!

ఫిలిం కోచింగ్ అనేది ఇప్పుడు నిజంగా అవుట్‌డేటెడ్.

క్లాస్‌రూముల్లో కూర్చుని నేర్చుకునే రోజులు కావివి. మీరు అలా నేర్చుకున్నది, అర్థం చేసుకొని, ఆచరణలో పెట్టే లోగా, మినిమమ్ ఇంకో డజన్ కొత్త ఆవిష్కరణలు ఫిలిమ్మేకింగ్‌లో వస్తున్నాయి.

మీరు డైరెక్టర్ కావాలనుకొన్నా,
ప్రొడ్యూసర్ కావాలనుకొన్నా,
హీరో కావాలనుకొన్నా,
ఆర్టిస్టు-టెక్నీషియన్...
రైటర్, లిరిక్-రైటర్, డాన్స్ మాస్టర్, 

మ్యూజిక్ కంపోజర్, స్టయిలిస్ట్...

ఇలా ఏది కావాలనుకున్నా - మీరు తెలుసుకోవాలనుకునేది, నేర్చుకోవాలనుకునేది అంతా ఆన్‌లైన్లో ఉంది. 

ఎప్పటికప్పుడు మిమ్మల్ని మీరు అప్‌డేట్ చేసుకోవచ్చు. 

ఇంత మాత్రానికి - 10 లక్షలు, 30 లక్షలు ఫీజులు కట్టి ఫిలిం కోచింగ్స్ అవసరమా? ముంబైలో అయితే కోటి, రెండు కోట్ల ఫీజుతో కూడా ఫిలిం కోచింగ్ స్కూల్స్ ఉన్నాయి. 

వీటివల్ల వచ్చేది ఏంటంటే, ఒక ఏడాదో రెండేళ్ళ తర్వాతో ఒక సర్టిఫికేట్! 

ఈ సర్టిఫికేట్ చూసి ఎవ్వరూ ఇండస్ట్రీలో అవకాశం ఇవ్వరు. అది ఎందుకూ పనికిరాదు. 

సో, మళ్ళీ మీరు గ్రౌండ్ జీరో నుంచి మీ ప్రయత్నాలు ప్రారంభించాల్సిందే. 

ఇంకో విషయం ఏంటంటే - ఇంతకు ముందులా 5 నుంచి 10 ఏళ్ళ పాటు మీరు అవకాశాల కోసం తిరగాల్సిన అవసరం ఇప్పుడు లేదు. 

ఇప్పుడంతా 20/20 యుగం. ఒక ఖచ్చితమైన స్ట్రాటెజీతో ప్లాన్ చేసుకుంటే చాలు. మీరు ఫిలిం ఇండస్ట్రీలోకి ఈజీగా ప్రవేశిస్తారు. అనుకున్నది సాధిస్తారు. 

దీని కోసం మీకు కావాల్సింది కోచింగ్ కాదు. 

కన్సల్టింగ్. లేదా, మెంటార్‌షిప్. 

కట్ చేస్తే -

ఈ దృక్పథంతోనే దేశంలోనే మొట్టమొదటిసారిగా ఒక కొత్త ఫిలిం లాంచ్ కన్సల్టింగ్ ఆలోచన చేశాను. 

Skip the Line: FilmLaunch Consulting.

నిజంగా మీ ఫిలిం కెరీర్ విషయంలో మీరు సీరియస్‌గా ఉన్నట్టయితే కింద లింక్ ఇస్తున్నాను. చదవండి. ఫీజు, పూర్తివివరాల కోసం మెసేజ్ చేయండి. 

- మనోహర్ చిమ్మని 

***

"Skip the Line" FilmLaunch Consulting link: 
https://www.richmonk.me/p/skip-line-filmlaunch-consulting.html

My YouTube Video on Skip the Line: 
https://youtu.be/9uGeqnMGzTw

Film Coaching Is Now an Outdated Concept

There was a time when film coaching sounded cool — when people believed they could learn cinema in a classroom, memorize a few formulas, and “make it big.”

That time is gone.

Today, the industry moves too fast. The technology changes overnight. Audiences evolve every Friday. What you need now is not a coach — you need a creative ally, a mentor who’s in the game, not someone who just talks about it.

Film coaching focuses on theory.
Film consulting focuses on practicality — on reality.

A coach gives you steps.
A mentor gives you shortcuts.

If you want to survive — and truly stand out — you need clarity, strategy, and insider perspective. You need someone who helps you skip the line, not stand in it waiting for luck.

Because cinema isn’t taught anymore.
It’s lived, breathed, and built.

— Manohar Chimmani
🎥 Founder, Skip the Line: FilmLaunch Consulting 

***

"Skip the Line" FilmLaunch Consulting link: 
https://www.richmonk.me/p/skip-line-filmlaunch-consulting.html

My YouTube Video on Skip the Line: 
https://youtu.be/9uGeqnMGzTw 

Quid Pro Quo 2.0

Quid Pro Quo.

The law of the universe — simple, pure, and brutally honest.

What you give, you get. What you hold, you lose.
It’s energy, not emotion. Motion, not noise.

Every act is a transaction — not in money, but in meaning.

Every thought is an investment — not in time, but in destiny.

So, don’t wait for miracles.

Become one.
Take action — now. 

— Manohar Chimmani 

క్రియేటివిటీ వేరు, అవకాశవాదం వేరు

అంతా ఎఫ్ అండ్ ఎఫ్ టైపే. 

అంటే, వాడుకొని వదిలెయ్యడం అన్నమాట.

మనతో పని ఉన్నంత సేపు ఆ మాటలు వేరు, ఆ ప్రవర్తన వేరు. అసలింత మంచి ఆణిముత్యాలు ఉంటారా అన్నంత ఆశ్చర్యం వేసేలా! 

కొందరి విషయంలో అలా కాదు అనుకున్నా. ఎంతో గౌరవం, స్థాయి ఇచ్చాను. కాని, మన నమ్మకం తప్పు అని తెలిసినప్పుడు మనం ఎంత ఫూల్ అయ్యమో అర్థమవుతుంది. 

వీళ్ల కోసం అనవసరంగా మన స్థాయి తగ్గించుకొని సపోర్ట్ ఇవ్వడం, సమయాన్ని వెచ్చించడం అంత క్రిమినల్ వేస్ట్ ఆఫ్ టైమ్ ఇంకోటి లేదు. 

కట్ చేస్తే - 

నీకేంటి నాకేంటి? 

క్విడ్ ప్రో కో. 

విన్ విన్. 

నో ఫ్రీ సర్విస్. 
ఎవ్వరికీ ఏదీ ఫ్రీగా చెయ్యాల్సిన అవసరం లేదు. ముఖ్యంగా ఇలాంటివాళ్ళ కోసం అయితే ఒక్క నిమిషం కూడా వేస్ట్ చేసుకోవాల్సిన అవసరం అంతకన్నా లేదు.  

నీతి ఏంటంటే... టేక్ ఇట్ లైట్. 

- మనోహర్ చిమ్మని  

"క్వీన్ ఆఫ్ రొమాన్స్"... బార్బరా కార్ట్‌లాండ్

అందరికీ ఉండేది 24 గంటలే కదా అంటారు. అంతవరకు కరెక్టే కాని, అందరి 24 గంటలు ఒకటే కాదు. 

మనకున్న 24 గంటల్లో మనం ఏమీ చేయం. ఏం చేయాలా అని ఆలోచిస్తుంటాం. అసలు ఏదైనా ఎందుకని చెయాలి అని అనుకుంటాం.

లేదంటే - "అంతా అయిపోయింది, ఇప్పుడేం చేస్తాంలే" అని మనకి మనం సర్దిచెప్పుకుంటాం. సమర్థించుకుంటాం. 

95 శాతం మంది విషయంలో జరిగేది ఇదే. ఒక్క 5 శాతం మంది మాత్రమే తమకున్న 24 గంటల్ని నిజంగా సద్వినియోగం చేసుకుంటారు. 

కట్ చేస్తే -    

థాంక్స్ టు జేమ్స్ ఆల్టుచర్. అతని "రీఇన్వెంట్ యువర్‌సెల్ఫ్" పుస్తకం ద్వారా బార్బరా కార్ట్‌లాండ్ గురించి మొదటిసారిగా తెలుసుకున్నాను.

1901 లో పుట్టిన ఈ బ్రిటిష్ నావెలిస్ట్ జీవితం నిండా రికార్డులే రికార్డులు... 

బార్బరా కార్ట్‌లాండ్ తన జీవిత కాలంలో మొత్తం 723 నవలలు రాసింది. అన్నీ పబ్లిష్ అయ్యాయి.

1976 లో, ఆ ఒక్క సంవత్సరంలోనే పబ్లిష్ అయిన బార్బరా నవలల సంఖ్య 23. అంటే నెలకి 2 నవలలు ఆమె రాసింది. 

అప్పుడు బార్బరా వయస్సు 82. 

బార్బరా తన చివరి నవల తన 97 వ ఏట రాసింది. 98 లో చనిపోయింది. 

ఆమె చనిపోయేనాటికి ఇంకో 160 నవలలు పబ్లిష్ కావడానికి ఇంకా పెండింగ్‌లో ఉన్నాయి. వాటిని కూడా మొన్న 2018 వరకు పబ్లిష్ చెయ్యటం పూర్తిచేశారు.   

అందుబాటులో ఉన్న రికార్డుల ప్రకారం బార్బరా నవలలు సుమారు 750 మిలియన్ల కాపీలు సేలయ్యాయి.

అంటే - సుమారు 75 కోట్ల కాపీలు! 

ఇంకొక అంచనా ప్రకారం బార్బరా నవలలు దాదాపు 2 బిలియన్ల కాపీలు సేలయ్యాయి. అంటే సుమారు 200 కోట్ల కాపీలు సేలయ్యాయన్నమాట!! 

బార్బరా రచయిత్రి మాత్రమే కాదు, బిజినెస్ వుమన్ కూడా. "కార్ట్‌లాండ్ ప్రమోషన్స్" పేరుతో బిజినెస్ కూడా చేసింది బార్బరా. 

రచనలు చేస్తూనే పొలిటీషియన్‌గా (కన్సర్వేటివ్ పార్టీ కౌన్సిలర్) 9 సంవత్సరాలు పనిచేసింది.

సంగీతంలో కూడా ప్రేమ గీతాలతో ఒక 'ఈపీ' రికార్డ్ చేసింది బార్బరా.  

బార్బరా కార్ట్‌లాండ్ జీవితం మీద "ఇన్ లవ్ విత్ బార్బరా" అని ఒక డాక్యుమెంటరీ కూడా చేసింది బీబీసీ. 

కట్ చేస్తే - 

బార్బరా రాసినవన్నీ రొమాంటిక్ నవలలే. మన యద్ధనపూడి సులోచనా రాణి లాగా అన్నమాట. 

ఎంత రొటీన్ ప్రేమనవలలైనా, ఒక స్టాండర్డ్ లేకుండా, చదివించే గుణం లేకుండా పబ్లిష్ అవ్వవు కదా? అంతలా సేల్ కావు కదా?

ఇక్కడ మనం గుర్తించాల్సిన పాయింట్ ఒకటి ఏంటంటే - బార్బరా రాసిన 723+160 నవలల్లో ఎంత రొటీన్ ప్రేమికులున్నా... వారికి ప్రతి నవలలోనూ ఒక కొత్త సమస్య క్రియేట్ చెయ్యాలి. పాఠకుల్ని ఒప్పించాలి. 

అదే క్రియేటివిటీ. 

ఆ విషయంలో బార్బరా సక్సెస్ అయ్యింది కాబట్టే అన్ని నవలలు రాయగలిగింది. 

మనమున్నాం ఎందుకు?

అందరం నవలలు రాయాలనే కాదు. 

కాని, ఒక రోజులో మనకున్న 24 గంటల్ని ఎంతవరకు మనం సద్వినియోగం చేసుకుంటున్నాం... మనకున్న ఒకే ఒక్క జీవితాన్ని ఎంత బాగా అనుభవిస్తున్నాం అన్నది... నిజంగా మిలియన్ డాలర్ కొశ్చన్!  

ఏమంటావ్ ప్రదీప్?

- మనోహర్ చిమ్మని 

Why I Started “My Selective Memory”

Every story begins somewhere.

Mine begins with fragments — scenes that stayed, faces that faded, and a few crossroads that changed everything.

For years, I’ve lived inside stories — writing them, directing them, and sometimes, getting lost in them. Cinema taught me to look deeper into people, moments, and emotions. But what it didn’t teach me was how to pause… how to remember.

That’s what this blog is about.

Selective Memory 

We all remember selectively.

We keep what moved us,
and we edit out the rest.

In a way, life itself is a rough cut — full of retakes, missing reels, and a few perfect shots that make it all worthwhile.

This blog is my version of that rough cut.

Not a diary.
Not a highlight reel.
But a real reel. 

From Ursu to Ohio 

The journey has been wild — from the quiet corners of my university adda to the chaos of film sets and the calm of creative solitude.

It goes way back — to my childhood days, my time working as a machinist in a big factory, the decision to return to studies, my university years, my stint at a central government school, my radio days, and my long, passionate writing journey.

And then came the great leap — the world of cinema.
Along the way, I met incredible friends, faced my share of foes, found mentors who shaped me, and learned lessons that only time and struggle can teach.

Through these posts, I’ll share pieces of that journey — the wins, the wounds, and the wisdom — one frame at a time.

Why Now? 

Because we’re all living too fast, scrolling too quick, and forgetting too much.

And somewhere, I realized: memory is not just what we keep… it’s what we choose to keep alive.

What to Expect 

> Stories about cinema, creativity, and the hustle behind art.

> Reflections from my upcoming podcast and filmmaking adventures.

> Thoughts on life, success, failure, and finding meaning in chaos.

The Beginning of a New Chapter 

This blog is my attempt to slow down, reflect, and connect — with myself, and maybe with a few of you who feel the same way about art and life.

Thank you for reading,
for remembering,
and for being part of this frame.

After all, life is one long take — we just don’t know when the director calls ‘cut’.

First Post Premieres on November 26, 2025.
A new chapter, a new story — one memory at a time.

Author’s Note: 

Written on a quiet evening with my dog Lucky by my side, guitar in hand, and the faint hum of an unfinished song filling the room. Maybe that’s how all memories begin — softly, before they echo forever.

- Manohar Chimmani