అన్న ఆఫీస్‌కు వచ్చాడు.
హాయిగా మాట్లాడుకున్నాం. అంతా ఓకే అనుకున్నాం. షూటింగ్‌కు ఒక్క రోజు ముందు మాత్రం చెప్తాను. రావాలని చెప్పాను. సత్తెన్న ఓకే అన్నాడు.
కానీ ఆ తర్వాత పొరపాటు నావైపునుంచే జరిగింది. సత్తెన్న విషయంలో.
మా ప్రాజెక్ట్ అసలే ఒక మైక్రో బడ్జెట్ ఫిలిమ్. షూటింగ్ అంతా ఒక మాదిరి గెరిల్లా ఫిలిం మేకింగ్‌లా జరిగింది. ఒక టైమ్ అంటూ లేదు. మొత్తం 40 రోజుల షూటింగ్‌ను - డే అండ్ నైట్ కష్టపడి - కేవలం 13 రోజుల్లో పూర్తిచేశాం. ఎలాంటి ప్యాచ్ వర్క్ కూడా బ్యాలెన్స్ లేకుండా!
అంత 'అన్‌ట్రెడిషనల్‌' గా వెళ్లాం .. ఫిలిం మేకింగ్ కు సంబంధించి. కాల్‌షీట్స్, హాలిడేస్ .. అవన్నీ ఏం లేవు. మొత్తం 24 క్రాఫ్ట్స్ అనబడే వాటిల్లో సగానికిపైగా అన్నీ మేమే చేసేసుకున్నాం.
ఇదంతా ఎందుకు చెప్తున్నానంటే - చివరికి మా డైరెక్షన్ డిపార్ట్‌మెంట్‌లో కూడా అంతా కొత్తవాళ్లే. నేను వాళ్లకు ఏదయినా చెప్పి చేయించుకోవాలితప్ప, వాళ్లు నాకు ఏదయినా గుర్తు చేసి, అలర్ట్ చేసే అనుభవం వారికి లేదు.
బాయ్-టూ-అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్-టూ-ప్రొడక్షన్ మేనేజర్-టూ-డైరెక్టర్ .. అన్నీ నేనే.
ప్రొడ్యూసర్ అరుణ్ గారు కూడా ఫీల్డుకి కొత్త కాబట్టి, పూర్తి స్థాయిలో ఇండియాలో ఉండరు కాబట్టి .. ఆయనవైపు చాలా చాలా పనులు కూడా నేనే ఫాలో అప్ చేసుకోవాల్సి వచ్చేది.
ఇలాంటి సిచువేషన్‌లో .. అది చివరి రోజు షూటింగ్ .. ఒక లొకేషన్‌లో.
అక్కడ, ఆరోజు .. సత్తెన్న రావాలి.
ముందురోజే ప్రోగ్రాం చెప్పాల్సింది. మర్చిపోయాం.
ఆ రోజు కాల్ చేస్తే - అప్పటికే అన్న వేరే చాలా చాలా ముఖ్యమయిన పర్సనల్ పనిలో బిజీ అయిపోయి ఉన్నాడు. రావడానికి ఏమాత్రం వీలు లేదు.
సారీ చెప్పాను. తర్వాత ఇంకో మైక్రో బడ్జెట్ ప్రాజెక్టు వెంటనే ఉంది. ఈ సారి ఇలాంటి పొరపాటు జరగదు అని చెప్పాను. అన్న "నో ఇష్యూస్" అంటూ అర్థం చేసుకున్నాడు. మంచి మనసుతో మొన్నటి మా ఆడియో లాంచ్ ఫంక్షన్‌కు కూడా వచ్చాడు.
దటీజ్ సత్తెన్న!
No comments:
Post a Comment
Thanks for your time!
- Manohar Chimmani