వైజాగ్లో ఉన్న నాకత్యంత ప్రియమైన ఒక ఫ్రెండ్కు పొద్దున్నే "Have a Wonderful Day!" అని వాట్సాప్ మెసేజ్ పెట్టాను.
బ్లూ టిక్ వచ్చింది.
"సేమ్ టూ యూ" లేదు, రిప్లై లేదు.
ఇది అనుకున్నదే. మా ఇద్దరి మధ్యా ఈ మధ్య కొంచెం గ్యాప్ వచ్చింది.
జీవితంలోని ఏదో ఒక దశలో ఇలాంటి జెర్క్లు ఎవరికైనా కొన్ని తప్పవనుకుంటాను...
కట్ టూ బ్లాగర్స్ బ్లాక్ -
వ్యక్తిగతమయిన, వృత్తిగతమైన అనేక టైమ్బౌండ్ కమిట్మెంట్ల వత్తిడిలో అస్సలు సమయం లేక, సమయం మిగుల్చుకోలేక .. ఈమధ్య నేను ఎక్కువగా బ్లాగింగ్ చెయ్యలేకపోతున్నాను. ఎప్పుడైనా ఏదో ఒకటి రాద్దామని లాపీ ఓపెన్ చేసినా, అసలేం కదలట్లేదు.
'రైటర్స్ బ్లాక్' లాగా 'బ్లాగర్స్ బ్లాక్' అన్నమాట!
థాంక్స్ టూ మై ఫ్రెండ్... ఈ బ్లాగర్స్ బ్లాక్ను బ్రేక్ చేయడం కోసం తనని గుర్తుతెచ్చుకొంటూ ఈ పోస్టు రాయడం మొదలెట్టాను. ఇప్పుడు కదిలింది...
బ్యాక్ టూ మై బ్లాగింగ్ -
ఎప్పుడో ఒకటీ అరా బ్లాగ్ పోస్ట్ తప్ప అసలేమీ రాయటం లేదు ఈమధ్య.
ఇది పెద్ద నేరం. నా దృష్టిలో.
రాయగలిగివుండీ, రకరకాల కారణాలను వెతుక్కొంటూ రాయకుండా ఉండటం, అలా ఉండగలగటం .. నిజంగానే పెద్ద నేరం.
ఏదో రాసి, ఎవర్నో ఉధ్ధరించాలన్నది కాదు ఇక్కడ విషయం. కరోనా లాక్ డౌన్ సమయంలో నేను ఎదుర్కొన్న ఎన్నో ఊహించని సంఘటనల నేపథ్యంలో నన్ను నేను ఉధ్ధరించుకోవడంకోసం మాత్రం ఇది నాకు నిజంగా తప్పనిసరి.
రాయడం అనేది నాకు సంబంధించినంతవరకూ... ఒక థెరపీ. ఒక యోగా. ఒక ఆనందం. ఒక కళ. ఒక గిఫ్ట్.
నిజానికి ఇదేమంత గొప్ప విషయం కాదు. అనుకుంటే ఎవరైనా రాయగలరు. కానీ, అందరూ అనుకోరు. అందరివల్లా కాదు.
ఇలాంటి గొప్ప అదృష్టాన్ని వినియోగించుకోకపోవడం నాకు సంబంధించినంతవరకు నిజంగా నేరమే. ఈ నిజాన్ని నేను పదే పదే రిపీటెడ్గా రియలైజ్ అవుతుంటాను.
ఇదో పెద్ద జోక్.
అయితే - జీవితంలో ఏవైనా ఊహించని జెర్క్లు వచ్చినప్పుడు నిజంగా నన్ను కాపాడేది ఈ థెరపీనే. ఈ యోగానే.
నేను రాయాలనుకున్న కొన్ని పుస్తకాల గురించి, స్క్రిప్టుల గురించి, ఇంకెన్నో క్రియేటివ్ థింగ్స్ గురించి నాకు మొట్టమొదటగా ఐడియా ఫ్లాష్ అయ్యేది కూడా... ఇలా బ్లాగింగ్ చేస్తున్నప్పుడే.
నేను రాయాలనుకున్న కొన్ని పుస్తకాల గురించి, స్క్రిప్టుల గురించి, ఇంకెన్నో క్రియేటివ్ థింగ్స్ గురించి నాకు మొట్టమొదటగా ఐడియా ఫ్లాష్ అయ్యేది కూడా... ఇలా బ్లాగింగ్ చేస్తున్నప్పుడే.
ఇదేం అతిశయోక్తి కాదు.
బై ది వే, మొన్న నాకు కరోనా వచ్చినప్పుడు కూడా, ఎలాంటి భయం లేకుండా నేను బయటపడటానికి నాకు ఎక్కువగా ఉపయోగపడింది కూడా ఈ థెరపీనే.
No comments:
Post a Comment
Thanks for your time!
- Manohar Chimmani