మనతో మనం మాట్లాడుకోడానికి ఒక మంచి ఔట్‌లెట్‌

“No matter who you are, no matter what you do, no matter who your audience is: 30 percent will love it, 30 percent will hate it, and 40 percent won't care. Stick with the people who love you and don't spend a single second on the rest. Life will be better that way.” - James Altucher     

మనం ఎంత వద్దనుకొన్నా చాలాసార్లు మనం రాసుకోకూడని, రాసుకోవాల్సిన అవసరం లేని వ్యక్తిగత విషయాలు, మరీ వ్యక్తిగతమైన కొన్ని సెన్సిటివ్ ఆలోచనలు కూడా మన బ్లాగ్ పోస్టుల్లో బాహాటంగా వచ్చేస్తుంటాయి. 

తర్వాతెప్పుడో ఒక రెండుమూడేళ్ళ తర్వాత చూసుకున్నప్పుడు - నేను ఇలా రాశానా? అసలు ఇదెందుకు రాశాను? ఇది రాయాల్సింది కాదు... అనిపిస్తుంది. 

ముఖ్యంగా కొన్ని పోస్టుల విషయంలో మరీ సిల్లీగా అనిపిస్తుంది.  

కాని, అదంతే. 

ఏం తప్పుకాదు.

బ్లాగ్‌లో ఇవి మాత్రమే రాయాలని కాని రూల్స్ ఏం లేవు. 

మనవాళ్ళు ఎవరైనా చదివితే ఏమనుకుంటారు?
బయటివారైనా సరే, చదివి ఏమనుకుంటారో... అనే ఘర్షణ ఎప్పుడూ ఉంటుంది. 

"అసలు అలాంటి ఎవరేమనుకుంటారో అన్న ఘర్షణ, భయం లేకుండా నేను అసలు ఒక్క బ్లాగ్ పోస్ట్ కూడా ఇప్పటివరకు పోస్ట్ చేయలేదు" అంటాడు జేమ్స్ ఆల్టుచర్. 

నా బ్లాగులో కూడా అలాంటి మరీ ఇబ్బందికరమైన టూ మచ్ పర్సనల్ థింగ్స్ అప్పుడప్పుడూ కొన్ని తొంగిచూస్తుంటాయి. 

అయితే - జేమ్స్ ఆల్టుచర్ లాగే, నేను కూడా వాటి గురించి ఇప్పుడు అసలు పట్టించుకోవటం లేదు. 

మన జీవితంలోని మంచి, చెడుల గురించి... సుఖ సంతోషాల గురించీ మనకి మనం నెమరేసుకొంటూ, ఆత్మ విమర్శ చేసుకోవాల్సిన అవసరం కూడా ఎప్పటికప్పుడు చాలా ఉంటుంది. 

ఇలాంటి "ఫ్లో రైటింగ్" వల్ల శాస్త్రీయంగా చాలా లాభాలున్నాయి. 

నమ్మరు కాని, బ్లాగింగ్ నిజంగా మనకు ఆరోగ్యాన్నిస్తుంది. భౌతికంగానే కాదు, మానసికంగా కూడా. 

ఎవరేమనుకుంటారో అన్న మైండ్‌సెట్ లోంచి బయటపడగలిగితే చాలు... బ్లాగింగ్, మనతో మనం మాట్లాడుకోడానికి ఒక మంచి ఔట్‌లెట్‌లా పనిచేస్తుంది. ఎలాంటి హిపోక్రసీ, ఇన్‌హిబిషన్స్ లేకుండా అన్నీ పంచుకోగలిగిన ఒక అత్యంత ఆత్మీయమైన అతిదగ్గరి స్నేహితురాలు అవుతుంది. 

- మనోహర్ చిమ్మని 

100 Days, 100 Posts. 79/100.