"నాకస్సలు ఇష్టం లేదు" అని నేనెప్పుడూ అనుకునే పాలిటిక్స్ పైన కూడా ఏమంత కష్టపడకుండానే, చాలా ఈజీగా రాశాను. రాయగలిగాను.
హిపోక్రసీ, ఇన్‌హిబిషన్స్ లేకుండా రాసే నిజం ఏదయినా సులభంగా రాయవచ్చు, బాగా రాయవచ్చు అని నా వ్యక్తిగత నమ్మకం.
ఇంతకుముందు కూడా, ఒకటీ అరా, పాలిటిక్స్‌ని టచ్ చేస్తూ బ్లాగ్‌లో రాశాను. కానీ, ఇంత సీరియస్‌గా రాయటం మాత్రం ఇదే మొదటిసారి.
సో, పై టైటిల్‌తో నా మొట్టమొదటి సిసలైన రాజకీయ వ్యాసాన్ని (బ్లాగ్ పోస్ట్) ఇలా అనుకోగానే అలా రాసేశాను. వ్యాసాన్ని మొదలెట్టడం మామూలుగా లైటర్‌వీన్‌లోనే మొదలెట్టాను. పూర్తయ్యేటప్పటికి మాత్రం.. వ్యాసంలో చర్చించిన అంశాల తీవ్రత ఎంత శిఖరాగ్రం చేరిందంటే.. ఈ ఒక్క పోస్టుతోనే నా బ్లాగ్‌మీదున్న "విజిట్ మీటర్" ఈజీగా లక్షను దాటేయవచ్చుననిపించింది.
ఈ స్టేట్‌మెంట్‌లో అతిశయోక్తి ఒక్క శాతం కూడా లేదు..
కట్ టూ అసలు నేపథ్యం -
నిన్న రాత్రే రాయటం పూర్తి చేసిన ఈ పోస్ట్‌ని బ్లాగ్‌లో పబ్లిష్ చేయలేదు. ఇవాళ పబ్లిష్ చేస్తున్నట్టు ఫేస్‌బుక్‌లో పెట్టాను (వయా ట్విట్టర్!).
రెండ్రోజులముందు, "ఏదయినా పొలిటికల్ పార్టీలోకి అఫీషియల్‌గా చేరాలనుకుంటున్నాను!" అని కూడా ఓ టీజర్ ఇచ్చాను సరదాగా.
ఫేస్‌బుక్‌లో - బయట కొన్ని లైక్‌లు, కొన్ని కామెంట్లు (చాలా తక్కువ) వచ్చాయి. పర్సనల్‌గా మాత్రం 41 మెసేజ్‌లు వచ్చాయి! నిజంగానే షాకయ్యాను నేను.
వాటిల్లో కొన్ని మెసేజ్‌లని బాహాటంగా, బయట కామెంట్స్‌లో పోస్ట్ చేసినట్లయితే నేను కొంచెం ఇబ్బందిగా ఫీలయ్యేవాడ్ని. నా ఫీలింగ్స్ తెలిసినవాళ్లు కాబట్టి మెసేజ్‌లు పెట్టి బ్రతికించారు! బ్లాగ్ ముఖంగా వారికి నా ధన్యవాదాలు..
ఇంతకీ ఆ మెసేజ్‌ల మెజారిటీ సారాంశం ఇది:
"ఇప్పటికే నీ శాల్తీకి పడని ఊబి లాంటి ఓ ఫీల్డులోకి దూకేసి, లోపల ఉండలేక .. బయటికి రాలేక గింజుకుంటున్నావు. కొత్తగా ఈ రొచ్చులోకి ఎందుకు బాబూ!?"
అదీ విషయం..
నిన్న రాసిన పొలిటికల్ బ్లాగ్ పోస్ట్‌ని వెంటనే "షిఫ్ట్ డిలీట్" చేసేశాను. వాళ్లంతా చెప్పారని కాదు. నా ఉద్దేశ్యం కూడా అదే. (దీని గురించి మరింత వివరంగా రేపు ఇంకో పోస్టులో రాస్తాను.)
ఫేస్‌బుక్, నా బ్లాగ్ - నా ఆలోచనల్ని షేర్ చేసుకొనే నా ఆంతరంగిక మిత్రులుగానే కాకుండా.. నా ప్రయోగశాలలుగా, "సర్వే మంకీ"లుగా కూడా నాకు బాగానే సహకరిస్తున్నాయన్నమాట!
నా మిత్రులు, శ్రేయోభిలాషులు.. థాంక్ యూ వన్ అండ్ ఆల్..
No comments:
Post a Comment
Thanks for your time!
- Manohar Chimmani