ఫేస్బుక్ నిజంగా ఇప్పుడొక ఫిష్ మార్కెట్ అయిపోయింది.
కేవలం అతికొద్ది శాతం మంది మాత్రమే ఈ ఫేస్బుక్ను ఒక మంచి డిగ్నిటీతో, డీసెన్సీతో ఉపయోగిస్తున్నారు. వారు మాత్రం నన్ను క్షమించాలి. పైన ఫిష్ మార్కెట్ అన్నందుకు.
ముందే చెప్పినట్టు, మిగిలిందంతా జస్ట్ ఒక ఫిష్ మార్కెట్. లేదా, ఓ సనత్నగర్ సండే మార్కెట్. ఒక కల్లు దుకాణం. ఒక లోకల్ బార్.
ఇదంతా నేను సరదాకి చెప్తున్నాను.
కొటేషన్లు, రాజకీయాలు, సినిమాలు, ఇతర వ్యక్తిగత దృక్పథాలు సరే. ఎవరి ఇష్టం వారిది.
కానీ, ఫేస్బుక్ వాల్ చివరికి ఎలా తయారయ్యిందంటే:
> ఒక డాన్స్ మాస్టర్ తన తల్లి చనిపోతే, ఆ తర్వాతి కార్యక్రమాన్ని ఒక ఈవెంట్లాగా .. తన తల్లి శవం బ్యాక్డ్రాప్లో ఫోటోలకు పోజులిస్తూ దిగాడు. అవన్నీ తన వాల్ మీద పోస్ట్ చేశాడు.
> ఒకతను సూసైడ్ చేసుకొంటూ లైవ్ రికార్డ్ చేసుకున్నాడు.
> ఇప్పుడు ఏకంగా ప్రతి హత్యను, వాటి సిసి రికార్డింగ్లను పోస్ట్ చేస్తున్నారు.
> పోస్టుల్లో బూతుమాటలకు అసలు లెక్కేలేదు.
ఇట్లా ఇంకో వంద చెప్పుకోవచ్చు.
ఇవన్నీ నేను ఎంత వద్దనుకొన్నా నా కంటపడుతున్నాయి.
కట్ టూ నా గొడవ -
ఫేస్బుక్, బ్లాగింగ్, ట్విట్టర్ .. ఈ మూడింటినీ నేనొక "స్ట్రెస్ బస్టర్" టూల్స్లాగా భావించి ఉపయోగిస్తాను. అది కూడా రోజుకి కొన్ని నిమిషాలు. మొత్తంగా ఒక గంట కూడా ఎన్నడూ ఉపయోగించలేదు ఎన్నడూ.
పైన చెప్పిన నేనిష్టపడని, నాకు నచ్చని ఒక 101 కారణాలవల్ల ఇప్పుడు నాకు ఫేస్బుక్ అనేది ఏ క్షణం వదిలేయాలా అన్న స్థాయికి వచ్చేసింది.
ఆ క్షణం త్వరలోనే రావాలని కోరుకొంటున్నాను.
కానీ, మార్కెటింగ్ పాయింటాఫ్ వ్యూలో ఫేస్బుక్ అనేది ఒక మంచి మాస్ సోషల్ మీడియా సాధనం. ఇప్పుడు నేను చేస్తున్న ఒకటి రెండు సినిమా ప్రాజెక్టుల ప్రమోషన్ దృష్ట్యా కొంచెం ఆలోచిస్తున్నాను.
లాజిగ్గా ఆలోచిస్తే ఇది కూడా తప్పే.
అసలు సోషల్ మీడియా జోలికి వెళ్లని పెద్ద పెద్ద స్టార్ డైరెక్టర్లు, ఇతర రంగాల సెలబ్రిటీలు ఎందరో ఉన్నారు.
మనకు ఒక హాబీ నచ్చనప్పుడు సింపుల్గా దానికి గుడ్బై చెప్పడం బెటర్ అనేది నా హంబుల్ ఒపీనియన్.
ట్విట్టర్ ఒక్కటి చాలు. కావాలనుకొంటే తప్ప, కింద కామెంట్స్ చూసే అవసరం కూడా ఉండదు. నా బ్లాగ్ పోస్టుల లింక్ను అక్కడ పోస్ట్ చెయ్యొచ్చు. ఫేస్బుక్ ద్వారా సాధించగలిగిన ఇతర పాజిటివ్ లక్ష్యాలన్నిటినీ ట్విట్టర్తో కూడా సాధించవచ్చు.
ముఖ్యంగా, టైమ్ కూడా ఎక్కువ వృధా కాదు.
సో, ఇప్పటికయితే నా అలోచన ఇది.
దీన్ని ఏ క్షణమైనా నేను ఆచరణలోకి తేవచ్చు.
కేవలం అతికొద్ది శాతం మంది మాత్రమే ఈ ఫేస్బుక్ను ఒక మంచి డిగ్నిటీతో, డీసెన్సీతో ఉపయోగిస్తున్నారు. వారు మాత్రం నన్ను క్షమించాలి. పైన ఫిష్ మార్కెట్ అన్నందుకు.
ముందే చెప్పినట్టు, మిగిలిందంతా జస్ట్ ఒక ఫిష్ మార్కెట్. లేదా, ఓ సనత్నగర్ సండే మార్కెట్. ఒక కల్లు దుకాణం. ఒక లోకల్ బార్.
ఇదంతా నేను సరదాకి చెప్తున్నాను.
కొటేషన్లు, రాజకీయాలు, సినిమాలు, ఇతర వ్యక్తిగత దృక్పథాలు సరే. ఎవరి ఇష్టం వారిది.
కానీ, ఫేస్బుక్ వాల్ చివరికి ఎలా తయారయ్యిందంటే:
> ఒక డాన్స్ మాస్టర్ తన తల్లి చనిపోతే, ఆ తర్వాతి కార్యక్రమాన్ని ఒక ఈవెంట్లాగా .. తన తల్లి శవం బ్యాక్డ్రాప్లో ఫోటోలకు పోజులిస్తూ దిగాడు. అవన్నీ తన వాల్ మీద పోస్ట్ చేశాడు.
> ఒకతను సూసైడ్ చేసుకొంటూ లైవ్ రికార్డ్ చేసుకున్నాడు.
> ఇప్పుడు ఏకంగా ప్రతి హత్యను, వాటి సిసి రికార్డింగ్లను పోస్ట్ చేస్తున్నారు.
> పోస్టుల్లో బూతుమాటలకు అసలు లెక్కేలేదు.
ఇట్లా ఇంకో వంద చెప్పుకోవచ్చు.
ఇవన్నీ నేను ఎంత వద్దనుకొన్నా నా కంటపడుతున్నాయి.
కట్ టూ నా గొడవ -
ఫేస్బుక్, బ్లాగింగ్, ట్విట్టర్ .. ఈ మూడింటినీ నేనొక "స్ట్రెస్ బస్టర్" టూల్స్లాగా భావించి ఉపయోగిస్తాను. అది కూడా రోజుకి కొన్ని నిమిషాలు. మొత్తంగా ఒక గంట కూడా ఎన్నడూ ఉపయోగించలేదు ఎన్నడూ.
పైన చెప్పిన నేనిష్టపడని, నాకు నచ్చని ఒక 101 కారణాలవల్ల ఇప్పుడు నాకు ఫేస్బుక్ అనేది ఏ క్షణం వదిలేయాలా అన్న స్థాయికి వచ్చేసింది.
ఆ క్షణం త్వరలోనే రావాలని కోరుకొంటున్నాను.
కానీ, మార్కెటింగ్ పాయింటాఫ్ వ్యూలో ఫేస్బుక్ అనేది ఒక మంచి మాస్ సోషల్ మీడియా సాధనం. ఇప్పుడు నేను చేస్తున్న ఒకటి రెండు సినిమా ప్రాజెక్టుల ప్రమోషన్ దృష్ట్యా కొంచెం ఆలోచిస్తున్నాను.
లాజిగ్గా ఆలోచిస్తే ఇది కూడా తప్పే.
అసలు సోషల్ మీడియా జోలికి వెళ్లని పెద్ద పెద్ద స్టార్ డైరెక్టర్లు, ఇతర రంగాల సెలబ్రిటీలు ఎందరో ఉన్నారు.
మనకు ఒక హాబీ నచ్చనప్పుడు సింపుల్గా దానికి గుడ్బై చెప్పడం బెటర్ అనేది నా హంబుల్ ఒపీనియన్.
ట్విట్టర్ ఒక్కటి చాలు. కావాలనుకొంటే తప్ప, కింద కామెంట్స్ చూసే అవసరం కూడా ఉండదు. నా బ్లాగ్ పోస్టుల లింక్ను అక్కడ పోస్ట్ చెయ్యొచ్చు. ఫేస్బుక్ ద్వారా సాధించగలిగిన ఇతర పాజిటివ్ లక్ష్యాలన్నిటినీ ట్విట్టర్తో కూడా సాధించవచ్చు.
ముఖ్యంగా, టైమ్ కూడా ఎక్కువ వృధా కాదు.
సో, ఇప్పటికయితే నా అలోచన ఇది.
దీన్ని ఏ క్షణమైనా నేను ఆచరణలోకి తేవచ్చు.
No comments:
Post a Comment
Thanks for your time!
- Manohar Chimmani